ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Ταξίδια μέσα και έξω από το χρόνο»

Διάλεξη του Αντόνιο Ταμπούκι

στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Megaron Plus

Τον διάσημο συγγραφέα παρουσιάζει ο Ανταίος Χρυσοστομίδης
Η διάλεξη θα γίνει στα ιταλικά με ταυτόχρονη μετάφραση

                                                             Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
Ώρα έναρξης 7 μμ
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας

Ο Αντόνιο Ταμπούκι ανήκει στους κορυφαίους ευρωπαίους συγγραφείς του καιρού μας, με ένα δικό του, αφοσιωμένο κοινό σε όλο τον  κόσμο. Είναι μεταφρασμένος σε 18 γλώσσες και κάθε βιβλίο του προκαλεί αίσθηση, αφού στις σελίδες του, ο συγγραφέας καταφέρνει να περιλάβει χαρακτήρες, γεύσεις, σύνθετες σκέψεις για τη ζωή και να «υψώσει» μια ήρεμη φωνή για τα σύγχρονα προβλήματα.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της πολυθεματικής σειράς Megaron Plus ο Αντόνιο Ταμπούκι έρχεται στην Αθήνα για να μιλήσει για τα ταξίδια μέσα και έξω από το χρόνο, για τις διανοητικές και καλλιτεχνικές διαδρομές του συγγραφέα, για τις επινοήσεις και την πραγματικότητα.
Με  αφορμή την έκδοση και στα ελληνικά του νέου του βιβλίου, «Ταξίδια και άλλα ταξίδια» (από τις εκδόσεις Άγρα) θα μιλήσει για τα ταξίδια που έκανε ως ανήσυχος ταξιδιώτης σε διάφορα μέρη του κόσμου και θα συζητήσει με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη για το μεγάλο ταξίδι της λογοτεχνίας που για τον ίδιο «δεν είναι επάγγελμα, αλλά κάτι που περιλαμβάνει επιθυμίες, όνειρα και φαντασία, μια ιδιαίτερη μορφή γνώσης των πραγμάτων της ζωής, κάτι που μας βοηθάει να ζούμε παράλληλες ζωές, ζωές που η καθημερινότητα δεν μας χαρίζει συχνά».

«Προτιμώ την αϋπνία από την αδιαφορία» έχει πει ο Ταμπούκι, κάτι που στα έργα του μεταφράζεται σε ενδιαφέρον για τους βασανισμένους ανθρώπους, τους γεμάτους αντιφάσεις, τους αποτυχημένους, αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους και ψάχνουν, χωρίς πάντα να βρίσκουν, έναν καινούργιο. Οι χαρακτήρες του δεν είναι θορυβώδεις ή σημαντικοί άνθρωποι, αλλά διαθέτουν όλοι ανθρωπιά και ο Ταμπούκι τους παρατηρεί προσεκτικά και επίμονα, αποκαλύπτει και δίνει έμφαση στην ανθρωπιά τους. Στα βιβλία του υπάρχει θυμός για τις φασιστικές κληρονομιές της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, για την κοινωνική αδικία, για τις σκοτεινές όψεις της πολιτικής, αλλά ο Ταμπούκι τα παρουσιάζει χωρίς παράφορη ένταση και η «αυτοσυγκράτησή» του αυτή είναι πιο ηχηρή και αποτελεσματική από την άμεση κατακραυγή.

Ο Αντόνιο Ταμπούκι είναι ένας ανησυχητικός συγγραφέας, κατανοεί ότι η ζωή και η τέχνη είναι γεμάτες με  δαιδάλους, οιωνούς και μυστικά. Το γράψιμό του είναι παιγνιώδες και έξυπνο, οι ιστορίες του, τις περισσότερες φορές, ελλειπτικά παζλ χωρίς λύσεις και είναι το ίδιο επιδέξιος όταν περιγράφει ένα γεύμα, αλλά και όταν συνθέτει έναν διάλογο για φιλοσοφικά και πολιτικά θέματα. Το ενδιαφέρον του για την Πορτογαλία, τον Φερνάντο Πεσόα, το πορτογαλικό φαγητό, την Ινδία, διατρέχει όλο σχεδόν το έργο του, στο οποίο συχνά επανέρχονται κάποιες εποχές και χαρακτήρες. Ακόμα όμως και αν ένα έργο του είναι μια ακόμα παραλλαγή σε οικείο θέμα, εκείνος καταφέρνει να του δώσει καινούργιες όψεις.

Βαθειά ερωτευμένος με την Πορτογαλία, ο Ιταλός Ταμπούκι, είναι ο ειδικός, ο κριτικός και ο μεταφραστής του Φερνάντο Πεσόα, στον οποίο μυήθηκε όταν σπούδαζε στη Σορβόννη. Συναρπάστηκε από τα πολλά πρόσωπα και ονόματα του ποιητή, από την ικανότητά του «να είναι κάποιος άλλος, χωρίς να πάψει να είναι ο εαυτός του» και όταν γύρισε στην Ιταλία έμαθε πορτογαλικά για να τον κατανοήσει καλύτερα.  Με οδηγό τον Πεσόα αγάπησε την Πορτογαλία, παντρεύτηκε μια Πορτογαλίδα και μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στη δική του και την υιοθετημένη χώρα του.

Ο Αντόνιο Ταμπούκι γεννήθηκε το 1943 στην Πίζα, αποφοίτησε από τη Σορβόννη το 1969 με διατριβή για τον «Σουρεαλισμό στην Πορτογαλία», συνέχισε τις σπουδές του στην Scuola Normale Superiore της Πίζας και το 1973 άρχισε να διδάσκει πορτογαλική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Το 1978 μετακινήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Σιένα, όπου δίδασκε μέχρι πρόσφατα.

Στα χρόνια της πανεπιστημιακής του καριέρας είχε ήδη αρχίζει να γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα, ήταν ο αποκλειστικός επιμελητής των ιταλικών εκδόσεων των έργων του Φερνάντο Πεσόα και αρκετά από τα μυθιστορήματά του είχαν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο από Ιταλούς και ξένους σκηνοθέτες: Ρομπέρτο Φαέντσα, Αλαίν Κορνό, Αλαίν Ταννέρ, Φερνάντο Λόπες ή για το θέατρο από τον Τζόρτσιο Στρέλερ, τον Ντιντιέ Μπεζάς κ.ά.

Ο Ταμπούκι έχει βραβευτεί με τα πιο έγκυρα διεθνή βραβεία: τα “Pen Club”, “Campiello” και “Viareggio-Repaci” στην Ιταλία, τα “Prix Medicis Etranger”, “Prix Européen de la Littérature” και “Prix Méditerranée”, στη Γαλλία, το Ευρωπαϊκό  «Αριστείον», το “Nossack” στη Γερμανία, το “Europaeischer Staats-preis” στην Αυστρία,  τα “Hidalgo” και “Francisco Cerecedo” στην Ισπανία.
Έχει τιμηθεί με τους τίτλους του“Officier des Arts et des Lettres” στη Γαλλία και του “Comendador da Ordem do Infante Dom Henrique” στην Πορτογαλία.

Παράλληλα με τα ιταλικά Πανεπιστήμια έχει διδάξει και σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού: Bard College της Νέας Υόρκης, Ecole de Hautes Etudes και College de France  στο Παρίσι. Συνεργάζεται σταθερά με πολλές ιταλικές και ξένες εφημερίδες: Corriere della Sera, L’Unita, Il Manifesto, Le Monde, El Pais, Diario de Noticias, La Jornada, Die Allgemeine Zeitung και με πολιτιστικά περιοδικά: La Nouvelle Revue Francaise Lettre Internationale.

Είναι μέλος και συνιδρυτής του Διεθνούς Κοινοβουλίου Συγγραφέων και ήδη από το 2000 το Italian Pen Club τον  έχει προτείνει στη Σουηδική Ακαδημία για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα το σύνολο σχεδόν του έργου του: Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ (1997), Η γραμμή του ορίζοντα (1998) Η γαστρίτιδα του Πλάτωνα (δοκίμιο, 1998), Όνειρα ονείρων (1999), Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσόα (1999), Δυο ελληνικά διηγήματα (2000), Είναι αργά, όλο και πιο αργά (2003), Ο Τριστάνο πεθαίνει (2004), Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα (2005), Το ταξίδι της αντιστροφής (2005), Είκοσι φωτογράμματα για τον Πέδρο Αλμοδόβαρ (δοκίμια και 20 νυχτερινές φωτογραφίες, 2006), Η νοσταλγία του πιθανού-Γραπτά για τον Φερνάντο Πεσόα (δοκίμια 2007), Ρέκβιεμ (2008), Ο χρόνος γερνάει γρήγορα (2009), Λογοτεχνίας εγκώμιο (δοκίμιο 2009), Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα (2010), Νυχτερινό στην Ινδία (2011). Επίσης κυκλοφορεί το βιβλίο του «Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες», (1999), συζητήσεις του Αντόνιο Ταμπούκι με τον μεταφραστή του Ανταίο Χρυσοστομίδη.

Χορηγoi επικοινωνίας του Megaron Plus