|
Παρουσίαση
Η Λέσχη Αλλόκοτων Επαγγελμάτων (1905), είναι ένα σπονδυλωτό
μυθιστόρημα που βαδίζει με πολλή φαντασία και χιούμορ στα χνάρια
του R.L. Stevenson της Λέσχης της Αυτοκτονίας. Οι ήρωες του Chesterton
κινούνται ως " περιπλανώμενοι ιππότες " στο Λονδίνο
των αρχών του αιώνα, του οποίου προσπαθεί να καταγράψει το μύθο
και την ποίηση.
" Ειδωλολάτρης στα δώδεκα, αγνωστικιστής στα δεκάξι ",
ο G.K Chesterton (1874-1936) δεν μεταστράφηκε στον καθολικισμό
από φιλοσοφικά κίνητρα : αυτό που του άρεσε, αντιθέτως, στο μήνυμα
της Εκκλησίας, ήταν ο σκανδαλώδης χαρακτήρας της για την ανθρώπινη
σοφία. Παθιάστηκε βλέποντας την αποκάλυψη να γελιοποιεί την επιστήμη
και να προκαλεί τη λογική. Αυτό δεν εμπόδιζε αυτόν τον κεφάτο,
ροδοκόκκινο καλοφαγά και γερό πότη, με το σώμα γίγαντα, να είναι
ο ίδιος ένας επικίνδυνος διαλεκτικός : προσπάθησε να προσδώσει
στο χριστιανισμό απροσδόκητες αποδείξεις, με μπαρόκ συχνά χαρακτήρα,
που ήξερε καλά ότι θα στιγμάτιζαν τη φαντασία του ανθρώπου του
λαού. Ο ίδιος παραδέχτηκε συχνά αυτό που αποκαλούσαν " ρομαντισμό
του ", τη φυσική ροπή του έξαρση και τα άκρα.
Στο έργο του διακρίνεται η παραδοξολογική ανευλάβεια που φτάνει
στο έσχατο σημείο της ουσιαστικής σοβαρότητας. Συχνά η ιδιοτροπία
γίνεται αυτοσκοπός : το προφανές ανατρέπεται για το αστείο του
πράγματος. Στις καλύτερες στιγμές του όμως το ύφος του διαφωτίζει
μια παλιά αλήθεια και κάνει τον κοινό τόπο να αστράφτει ως νέο.
Το στοιχείο της πολεμικής και της παραδοξολογίας υπονομεύει την
κοινοτυπία της κοινής λογικής. Εντυπωσιάζεται κανείς όχι μόνο
απ' τις ευφυείς και πληθωρικές ιδέες του, αλλά και απ' το μέγεθος
της προσωπικότητάς του, της οποίας " το γέλιο ακουγόταν σε
πολλές πόρτες παρακάτω ", και που μπορούσε να κατευθύνει
το γελοίο με τη μεγαλύτερη επιτυχία απέναντι στον ίδιο του τον
εαυτό.
Ούτε φιλόσοφος, ούτε θεολόγος, ούτε μυστικιστής, υπερβολικά παραγωγικός
(έγραψε πάνω από εκατό βιβλία - ποιήματα, πολεμικές, μελέτες,
μυθιστορήματα, αστυνομικές ιστορίες με ήρωα τον πατέρα Μπράουν),
παραμένει ένα από τα πιο δυνατά λογοτεχνικά ταμπεραμέντα της σύγχρονης
Αγγλίας.
|
Απόσπασμα
Η Λέσχη Αλλόκοτων Επαγγελμάτων βασιλεύει λοιπόν, σ' όλο
της το μεγαλείο σ' αυτό το μέγαρο, κρυμμένη κι αυτή σαν απολίθωμα
σ' έναν γιγάντιο βράχο άλλων απολιθωμάτων. Πρόκειται για μια εκκεντρική
μποέμικη λέσχη που θέτει μόνον έναν αλλά αποκλειστικό όρο για
την εγγραφή των μελών της· ότι ο υποψήφιος πρέπει να έχει επινοήσει
αυτός ο ίδιος τον τρόπο με τον οποίο κερδίζει τα προς το ζειν.
Πρέπει δηλαδή να είναι ολότελα καινούργιο επάγγελμα. […] Η
ανακάλυψη του παράξενου αυτού συλλόγου σ' έκανε περιέργως να ξανανιώνεις·
το να διαπιστώνεις πως μπορεί να υπάρξουν και νέα επαγγέλματα
στον κόσμο, ήταν κάπως σαν να 'βλεπες το πρώτο πλοίο ή το πρώτο
άροτρο. Σ' έκανε να αισθάνεσαι αυτό που πρέπει καμιά φορά να αισθάνεται
ο άνθρωπος : ότι βρίσκεται ακόμη στην παιδική ηλικία του κόσμου.
[…]
|