<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



NATHANIEL HAWTHORNE

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Παρουσίαση
Διαβάζοντας το πρώτο διήγημα της συλλογής μας, κάθε σύγχρονος αναγνώστης θα αναγνωρίσει την εικόνα του Κάφκα. Κυριαρχεί ο ίδιος μηχανισμός των ατέλειωτων αναδρομών, με τη διαφορά ότι ο Hawthorne, χωρίς να χάνει σε αγωνία ή σε ένταση, μας προειδοποιεί εξαρχής ποια θα είναι η κατάληξη του μύθου. Το Γουέικφιλντ είναι το καλύτερο διήγημα του Hawthorne και ίσως ένα από τα καλύτερα της λογοτεχνίας. […]
Το Ολοκαύτωμα της γης ανταποκρίνεται με τρόπο αξιοθαύμαστο στον μυστικιστικό στοχασμό των Υπερβατιστών της Νέας Αγγλίας, με τους οποίους δεσμοί φιλίας συνέδεαν τον Hawthorne· η ουσιαστική πραγματικότητα είναι η ανθρώπινη διάνοια, κι όχι ο αισθητός και ορατός κόσμος. […] Το Μαύρο βέλο του εφημέριου, παρότι αποτελεί καθαρά και ανοιχτά μια αλληγορία, δεν είναι μόνο ευδόκιμο αλλά και αθάνατο.
Ο Hawthorne έγραψε τα καλύτερα και τα χειρότερα διηγήματα του κόσμου· στην παρούσα συλλογή προσφέρουμε στον αναγνώστη τα πρώτα. Σαν τον Βέδα τον Αιδέσιμο, ο θάνατος τον βρήκε ενώ ονειρευόταν. Πέθανε την άνοιξη του 1864 στα βουνά του Νιου Χάμσαϊρ. Τίποτα δεν μας απαγορεύει να φανταστούμε την ιστορία που ονειρευόταν και την οποία ο θάνατος ολοκλήρωσε ή ακύρωσε. Άλλωστε, η ζωή του ολόκληρη ήταν μια διαδοχή ονείρων.
Από την Εισαγωγή του Jorge Louis Borges


Κρίσεις
Ο Hawthorne χρωματίζει οτιδήποτε αγγίζει και, προπαντός, έχει την τάση να αγγίζει τα πάντα.
Edgar Allan Poe

Απέκτησε μιαν ευχέρεια να κοιτάζει σε βάθος και στην πίσω πλευρά των συνηθισμένων πραγμάτων - να βλέπει τις κρυφές παραβιάσεις των νόμων, τα άδηλα ένστικτα, τα συγκαλυμμένα πάθη, τη διπλή ζωή των ανθρώπων, τις σκοτεινές γωνιές, τα κλειστά δωμάτια, και καθετί που κρατιέται μυστικό. Εν ολίγοις, η φαντασία του δημιούργησε και καλλιέργησε μια διάσταση μυστηρίου και γοητείας σε πράγματα και καταστάσεις που δεν προσφέρονταν για κάτι τέτοιο· εντέλει, κατέληξε να ζει σ' έναν κόσμο πλήρη συμβολισμών και αλληγοριών, όπου σε κάθε περίπτωση η σκιά των αντικειμένων ήταν πιο ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική από τα ίδια τα αντικείμενα.
Είναι ένας μοναχικός εραστής της ομορφιάς. Η ωραία, ανάλαφρη φαντασία του είναι η φτερούγα που αγγίζει φευγαλέα το σκοτεινό παράθυρο ένα φθινοπωρινό απόβραδο. Ήταν περισσότερο μια ιδιότητα που τον έκανε να βλέπει την τρομερή άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, παρά μια επιθυμία να τη φέρει στο φως με τις αναφορές του σ' αυτή. Προτιμούσε να μένει στην επιφάνεια - στην επιφάνεια της ψυχής και στις παρυφές της τραγωδίας. Έτσι εκφραζόταν εν μέρει η χαρακτηριστική του συνήθεια να βουτά, απλώς για να παίξει, στον κόσμο της ηθικής, δίχως να είναι στο ελάχιστο ηθικολόγος.
Henry James


Παρουσίαση
Jorge Luis Borges: Εισαγωγή

TA ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
1) Γουέικφιλντ
2) To ολοκαύτωμα της γης
3) Tο μαύρο βέλο του εφημέριου
4) Οιπροφητικές εικόνες
5) H αναζήτηση του Κρίνου
6) Το στίγμα
7) H κόρη του Ραπατσίνι
8) Το επανωφόρι της λαίδης Έλεωνόρας
9) Οι γυναίκες των νεκρών

ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Edgar Allan Poe: Ο διηγηματογράφος Nathaniel Hawthorne, 1847
Henry James: Ο Nathaniel Hawthorne, 1887
Εργοβιογραφία Nathaniel Hawthorne



Πίσω