Βιογραφικά στοιχεία

Ο Pierre Louys γεννήθηκε στη Γάνδη το 1870 και πέθανε στο Παρίσι το 1925. Η πρώιμη συνάντησή του με τους Παρνασσιστές (ιδίως με τον Heredia, την κόρη του οποίου και παντρεύτηκε το 1899) υπήρξε καθοριστική για την ποιητική του εξέλιξη· δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στο La Conque, περιοδικό που ίδρυσε ο ίδιος το 1891, και όπου δημοσίευσε επίσης κείμενα των Regnier, Mallarme, Verlaine και του φίλου του Paul Valery.
Εμπνεόμενος από την αρχαία ελληνική ερωτική λογοτεχνία (είχε μεταφράσει ποιήματα του Μελέαγρου το 1893 και Λουκιανό), έγραψε τα Chansons de Billitis (1894), ποιήματα σε ελεύθερο στίχο και ιδιαίτερης λεπτότητας όπου μια Ελληνίδα ποιήτρια, σύγχρονη της Σαπφούς, υποτίθεται ότι τραγουδά τον έρωτά της για τη νεαρά Μνασίδακα. Αυτό το έργο ενέπνευσε στον Debussy τρεις μουσικές συνθέσεις που συγκεντρώθηκαν στον ομώνυμη συλλογή το 1877. Επίσης παρνασσικής τεχνοτροπίας, η " αρχαία ηθογραφία " του Αφροδίτη (1896, που διασκευάστηκε για την όπερα το 1906) γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία· ο συγγραφέας προσφέρει στην περιγραφή του αισθησιακού έρωτα έναν καινούργιο δραματικό τόνο, που γίνεται ακόμα πιο ζοφερά αισθητός στο σύντομο αφήγημα Η γυναίκα και το νευρόσπαστο (1898), που διασκεύασε στον κινηματογράφο ο Louis Bunuel.
Μετά από μία " φαντασία " στο πνεύμα της ερωτικής λογοτεχνίας του 18ου αιώνα, Les Aventures du roi Pausole (1901, που μελοποιήθηκε από τον J. Ibert και τον A. Honegger) ο Pierre Louys θα εγκαταλείψει σχεδόν ολοκληρωτικά τη λογοτεχνία για να αφιερωθεί σε φιλολογικές εργασίες. Αποπεράτωσε εντούτοις το μεγάλο ποίημά του Pernigilium mortis, έκανε ένα σχεδίασμα του μυθιστορήματος Psyche (μεταθ. έκδοση, 1927), έσχατης ανάλυσης του τραγικού αισθησιασμού από ένα λαμπρό συγγραφέα που πάνω απ' όλα επιθυμούσε να είναι ηθικολόγος.
Πολλά του βιβλία μεταφράστηκαν στην Ελλάδα ήδη από τη δεκαετία του '20.