Απόσπασμα

" Νύχτα. Το πυροσβεστικό σκάφος Χ3 προχωρούσε από τη μέση του ποταμού προς την προβλήτα, όταν ο τιμονιέρης εντόπισε κάτι που έμοιαζε με επιπλέοντα μπόγο παλιών ρούχων. Δόθηκαν διαταγές· κατέβηκε μια βάρκα και δύο πυροσβέστες κατάφεραν σύντομα με γάντζο και δίχτυ ν' ανεβάσουν το πτώμα στο κατάστρωμα. Στο βάθος φαίνονταν τα φώτα από το κέντρο της πόλης που σκόρπιζαν εδώ κι εκεί την αντανάκλασή τους στη μαύρη επιφάνεια του νερού, ενώ από πάνω της υψώνονταν τα σκοτεινά, εκτός από τους φωτισμένους ανελκυστήρες τους, κτίρια των γραφείων. Αριστερά τους ακουγόταν ο βόμβος των αυτοκινήτων που διέσχιζαν τη γέφυρα της οδού Ουώκερ με αναμμένα τα μεγάλα τους φώτα. Ήταν μια συνηθισμένη νύχτα. Όχι, όμως, για τη νεκρή γυναίκα, που έμοιαζε πια με μπόγο παλιών ρούχων. […] "

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ουίλλιαμ Ράϊλυ Μπέρνετ (1899-1982), στα 82 του χρόνια, το 1981, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, δημοσίευσε το Αντίο, Σικάγο, το τελευταίο μυθιστόρημά του. (Το πρώτο ήταν το σημαδιακό Ο Μικρός Καίσαρας, το 1929). Είναι ένα μοναδικό έργο με την έννοια ότι μας δείχνει τι μπορούσε να γράψει 25 χρόνια μετά το τέλος της ηρωικής συγγραφικής εποχής 'νουάρ', στη δεκαετία του '80, ένας από τους μεγάλους δημιουργούς του είδους που περιλαμβάνει τον Χάμμετ, τον Τσάντλερ, τον Κέην, τον Μακ Κόυ. Ο Μπερνέτ έχει το θάρρος -και την ειρωνεία- να αφηγηθεί με τον δικό του προσωπικό, αφαιρετικό και μινιμαλιστικό τρόπο το Σικάγο του 1928, χωρίς να αφεθεί στη νοσταλγία και το ρετρό.
Το μυθιστόρημα αναπτύσσεται με σύντομες σκηνές όπου μπαίνουν σε πρώτο πλάνο οι ζωές δευτερευόντων χαρακτήρων και οι διάφοροι πρωταγωνιστές ποτέ δεν συναντώνται στην πραγματικότητα. Ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στον υπόκοσμο εμφανίζεται ελάχιστα και ποτέ δεν κατονομάζεται: όμως οι προσεκτικοί αναγνώστες δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν πίσω από τον " μεγάλο " τον περίφημο Αλ Καπόνε…