|
Παρουσίαση
"Η αλληλογραφία της συλλογής αυτής, γραμμένη σχεδόν αποκλειστικά
στα αγγλικά, καλύπτει μια περίοδο είκοσι ετών : αρχίζει ένα χρόνο
πριν από την προσωπική μου γνωριμία με τον Γιώργο Σεφέρη και τελειώνει
λίγο πριν τη μοιραία αρρώστια του ποιητή το καλοκαίρι του 1971.
Κατά τη διάρκεια του '50, η αλληλογραφία είναι μάλλον αραιή και
εστιάζεται σε δύο κυρίως δύο θέματα : στην προσπάθειά μου να μάθω
από τον ποιητή ό,τι μπορούσα για το εργο του ενόσω δούλευα τη
διδακτορική μου διατριβή στην Οξφόρδη και, αργότερα μέσα στην
ίδια δεκαετία, στη συνεργασία μου με τον Philip Sherrard στη μετάφραση
και παρουσίαση μιας εκλογής ποιημάτων του Σεφέρη για την ανθολογία
μας Six Poets of Modern Greece.
Κατά τη δεκαετία του '60, η αλληλογραφία γίνεται πυκνότερη και
διαμορφώνεται από μια σειρά γεγονότων που επέβαλαν πιο συχνή επικοινωνία.
Ανάμεσα σ' αυτά είναι η απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον σεφέρη
το 1963, ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του σε αγγλική μετάφραση
την οποία ο Sherrard κι εγώ αρχίσαμε το 1964, το ταξίδι του Σεφέρη
στις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανακήρυξή του ως επίτιμου Διδάκτορος
του Πανεπιστημίου του Πρίνστον το 1965, η πολιτική κατάσταση στην
Ελλάδα και η επιβολή της λογοκρισίας από τη δικτατορία των συνταγματαρχών
που ακολούθησε το πραξικόπημα του Απριλίου του 1967, η διαμονή
του Σεφέρη στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών στο Πρίνστον το
1968 και η εσωτερική του σύγκρουση προκειμένου να καταστεί η συνείδηση
της χώρας του καθώς και η προετοιμασία, στο διάστημα του 1969,
μιας εκτενούς συνέντευξης για τη σειρά Pariw Review.
Η αλληλογραφία των αρχών της δεκαετίας του '70 είναι ίσως η πιο
περιστασιακή και, κατά κάποιον τρόπο, η πιο προσωπική. […]"
Edmund Keeley
Η έκδοση περιλαμβάνει εκτενή εισαγωγή του Edmund Keeley, μεγάλο
αριθμό φωτογραφιών του Γ. Σεφέρη καθώς και του χειρογράφου της
"Δήλωσης '68" και επίμετρο με επιστολές των Eugene
McCarthy, T.S. Eliot, Henry Miller, Philip Sherrard, Robert
Keeley, Μαρώς Σεφέρη κ.ά., που σχετίζονται με το θέμα.
|
Βιογραφικά στοιχεία
O Edmund Keeley έχει εκδώσει επτά μυθιστορήματα, δεκατέσσερις
τόμους ποίησης και πεζογραφίας σε μετάφραση και επτά τόμους κριτικών
και άλλων δοκιμίων. Στο λογοτεχνικό, ιστορικό και κριτικό έργο
του χρησιμοποιεί συχνά την κουλτούρα και τα οποία της Ελλάδας,
στην οποία κατά κανόνα περνάει ένα μέρος της άνοιξης και το καλοκαίρι.
Έχει συγγράψει την κριτική μελέτη Η Καβαφική Αλεξάνδρεια
και έχει εκδώσει στις εκδόσεις "Άγρα" την Συζήτηση
με τον Γιώργο Σεφέρη.
Ένα από τα μυθιστορήματά του, A Wilderness Called Peace (Τα
Ημερολόγια μιας Έρημης Χώρας) εστιάζεται στη Νοτιοανατολική
Ασία και στην Ουάσινγκτον. Το γνωστότερο δοκιμιακό του έργο
The Salonica Bay Murder: Cold War Politics and the Polk Affair
(Φόνος στον Θερμαϊκό: Ύπατοι, Πραίτορες και Τύπος στην Υπόθεση
Πολκ) αναφέρεται στις περιστάσεις του φόνου του ανταποκριτή
του CBS στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Μια άλλη πραγματεία του, Albanian Journal: The Road to Elbasan
(Αλβανικό ημερολόγιο· ο δρόμος προς το Ελμπασάν) προέκυψε
από ένα ταξίδι στην Αλβανία το 1995 με μια ομάδα Αμερικανών εκδοτών
και συγγραφέων. Τα πιο πρόσφατα μυθιστορήματά του School for
Pagan Lovers (Σχολή για ειδωλολάτρες εραστές) και The Silent
Cry of Memory (Η σιωπηλή κραυγή της μνήμης), διαδραματίζονται
στη Θεσσαλονίκη πριν, μετά και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Για το πρώτο μυθιστόρημά του The Libation (Η σπονδή) ο
Edmund Keeley τιμήθηκε με το Rome Prize της Αμερικανικής Ακαδημίας
Γραμμάτων και Τεχνών. Το 1992 εκλέχτηκε Εταίρος της Αμερικανικής
Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών. Για τις μεταφράσεις έργων ποίησης
έχει τιμηθεί με το Columbia Translation Center/PEN Award (1975),
το Harold Morton Landon Award της Ακαδημίας Αμερικανών Ποιητών
(1980) και το Πρώτο Ευρωπαϊκό Βραβείο για τη Μετάφραση Ποίσης
που απονέμει η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (1987).
Ως πτυχιούχος των Πανεπιστημίων του Πρίνστον και της Οξφόρδης
ο Keeley δίδαξε επί σαράντα χρόνια Αγγλκά, Δημιουργική Γραφή και
Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Πρίνστον. Για μερικά χρόνια υπηρέτησε
ως Διευθυντής στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής και στο Πρόγραμμα
Ελληνικών Σπουδών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Νεοελληνικών
Σπουδών και δύο φορές χρημάτισε Πρόεδρός της. Στο διάστημα 1991-93
υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Αμερικανικού Κέντρου ΡΕΝ, της εταιρείας
συγγραφέων, και, σε εννέα περιπτώσεις, εκπροσώπησε το Κέντρο σε
διεθνή συνέδρια του ΡΕΝ: στο Λουγκάνο, στο Παρίσι, στη Βιέννη,
στη Βαρκελώνη, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα,
στο Περθ, στη Γκουανταλαχάρα και στο Εδιμβούργο. Είναι επίσης
μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΡΕΝ.
Μολονότι, όταν δεν ταξιδεύει για διαλέξεις και αναγνώσεις, αφιερώνει
το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του στο γράψιμο, περνάει όσον καιρό
μπορεί να εξοικονομήσει κολυμπώντας, παίζοντας τέννις και ταξιδεύοντας
μαζί με φίλους σε παλιά και καινούργια μέρη.
|
|
|