Περιεχόμενα
I. Απ' ό,τ ι επλάστη ωραίο θέλουμε καρπό
II. Όταν βαθύς χειμώνας έρθει στρατιώτης
III. Δες στον καθρέφτη σου και πες, ήρθε η ώρα
IV. ’σωτα όμορφος, γιατί να σπαταλήσεις
V. Αυτές οι ώρες που με αργή χειροτεχνία
VI. Πριν σ' αποστάξουν, μην αφήνεις ν' αφανίσει
VIII. Εσύ που είσαι μουσική, γιατί θλιμμένα
XVIII. Πώς να σε πω καλοκαιριάτικο πρωί ;
XXVI. ’ρχοντα της αγάπης μου, που υπήκοό σου
XXIX. Όταν σμικρύνομαι στα μάτια όλου του κόσμου
XXX. Όταν σε ώρες σιωπηρές συνεδριάζουν
L. Πόσο βαραίνει στην καρδιά μου το ταξίδι
LΙΙΙ. Ποια η ουσία σου, με τι είσαι πλασμένος
LXV. Αφού χαλκό, πέτρα, γη, πέλαγος, τα κρίνει
LΧΧΙ. Το θάνατό μου μη βαρύνεις μ' άλλο θρήνο
LΧΧΙΙ. Και για να μην κληθείς να δώσεις εξηγήσεις
LΧΧΙΙΙ. Την ώρα εκείνη αντικρίζεις πια σε μένα
LΧΧIV. Μα όταν έρθει ανελέητος και δίχως
LΧΧV. Όπως ο άρτος στη ζωή είσαι για μένα
LΧΧVI. Γιατί οι στίχοι μου στερούνται νέου κόσμου
ΧCIV. Όσοι μπορούν να βλάψουν κι όμως...
ΧCVII. Μοιάζει χειμώνας ο καιρός που έχω φύγει
CV. Μην πουν η αγάπη μου πως είναι σαν ειδώλου
CVI. Όταν κοιτάζω πώς καιροί αλλοτινοί
CΧΧVIΙΙ. Τη μουσική σου όταν παίζεις, μουσική μου
ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Μεταφράζοντας τα Σονέτα του Σαίξπηρ |