<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ | ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ | ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ | ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ | ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΑΓΡΑΣ | ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ | ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ | ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΤΑΜΠΟΥΚΙ ΑΝΤΟΝΙΟ - Η ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Παρουσίαση

"… Βρίσκω ότι η υποθετική λειτουργία του διανοουμένου δεν είναι τόσο να "δημιουργεί" κρίσεις, όσο να βάζει σε κρίσεις οτιδήποτε ή οποιουσδήποτε δεν βρίσκονται σε κρίση αλλά είναι εξαιρετικά πεισμένοι για την ορθότητα της θέσης τους ". Α. Τ.
Πρέπει ένας διανοούμενος να παρεμβαίνει, όποτε το θεωρεί αναγκαίο, στα κακώς κείμενα της χώρας του, ή μήπως πρέπει να σωπαίνει ―όπως υποστηρίζει ο Ουμπέρτο Έκο― όταν δεν έχει κάτι σημαντικό να πει όταν δεν γνωρίζει πλήρως το αντικείμενό του προβληματσιμού του ; Με αφετηρία αυτό το ερώτημα ο Αντόνιο Ταμπούκι, εγκαταλείποντας για λίγο την προσφιλή του λογοτεχνία, στρέφεται στη μαχητική δοκιμιογραφία τονίζοντας ότι ναι, γιατί όχι;., ο καθένας μπορεί να καταλογίσει στον Πλάτωνα ότι δεν βρήκε φάρμακο για τη γαστρίτιδα.
Παράλληλα, στη συζήτηση εμπλέκεται από τον συγγραφέα μια παλιά ιστορία του 1972, όταν ο αστυνόμος του Μιλάνου που κατηγορήθηκε για την εκπαραθύρωση ενός ανακρινόμενου για μια φονική βόμβα αναρχικού βρέθηκε επίσης δολοφονημένος από αγνώστους. Ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του αστυνόμου Καλαμπρέζι καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλάκιση (μετά από μια σειρά εφτά αντιφατικών μεταξύ τους δικών) ένας διανοούμενος, ο Αντριάνο Σόφρι, πρώην αρχηγός της Lotta Continua, μιας οργάνωσης της άκρας αριστεράς, και οι δύο σύντροφοί του. Ακριβώς στον Σόφρι απευθύνει ο Ταμπούκι τις δύο ανοιχτές επιστολές που συγκροτούν αυτή τη μαχητική, περίεργη αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα Γαστρίτιδα. Ακόμη μια φορά είναι ο ρόλος του διανοούμενου, του λόγου του, του δικαιώματος και του καθήκοντος για επέμβαση, που τίθενται προς συζήτηση.

Ο τόμος περιλαμβάνει την εισαγωγή του Bernard Comment από την πρώτη έκδοση, που έγινε στο Παρίσι το 1997, το Χρονικό της υπόθεσης Σόφρι και βιογραφικό σημείωμα για τον συγγραφέα.

Απόσπασμα

Κατά βάθος, η επιστολή που σου έγραψα είναι , με τον τρόπο της, εμβληματική αυτού που σημαίνει να είσαι διανοούμενος στην Ιταλία… […] Πιθανότατα θα κατηγορηθώ για απαισιοδοξία. Δεν βλέπω όμως γιατί θα έπρεπε να τους καθησυχάσω με μια ενθαρρυντική εικόνα. Για μια τέτοια εικόνα ας απευθυνθούν σε προϊόντα που "τραβάνε", όπως το Italian food ή το Italian style. Η συζήτηση που κάνω όμως, αυτή όχι, δεν "τραβάει".
Ας προσπαθήσουμε, παρ' όλα αυτά, να συνεχίσουμε το δρόμο μας, ακόμα και με αντίθετο τον άνεμο, με αργά βήματα. Χωρίς όμως να αρνηθούμε την εμμονή μας να ανάβουμε το μικρό μας σπίρτο, για να κάνουμε λίγο φως, ακόμα κι όταν φυσάει άνεμος. Όσο τουλάχιστον διαρκούν ακόμα τα σπίρτα μας


Βιογραφικά Στοιχεία

Ο Αντόνιο Ταμπούκι γεννήθηκε το 1943 στην Πίζα, πόλη στην οποία εξακολουθεί να μένει, μετά από πολύχρονη παραμονή στην Πορτογαλία. Το 1997 τιμήθηκε με το Ευρωπαικό Αριστείο Λογοτεχνίας.
Τα βιβλία που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα είναι τα εξής: Piazza d ' Italia (1975), Il piccolo naviglio (1978), Il gioco del rovescio (1981), Donna di Porto Pim (1983 - Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα 1977), Notturno Indiano (1984 - Νυχτερινό στην Ινδία, ελλην. μτφρ. Μυρσίνης Ζορμπά, Οδυσσέας, 1990), Piccoli equivoci senza importanza (1985), Il filo dell ' orizzonti (1986 - Η γραμμή του ορίζοντα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1998), I volatili del Beato Angelico (1987), I dialoghi mancati (1988), Un baule pieno di gente (1990), L'angelo nero (1991 - Ο Μαύρος Άγγελος, ελλην. μτφρ. Τότας Κονβερτίνο, Εστία, 1995), Sogni di sogni (1992 - Όνειρα ονείρων, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1999), Requiem (1992 - Ρέκβιεμ, ελλην. μτφρ. Domenica Minniti, Οδυσσέας, 1994), Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa (1994 - Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1999) Sostiente Pereira (1994 - Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Ψυχογιός, 1995), La testa perduta di Damasceno Monteiro (1997 - Η χαμένη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρου, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Ψυχογιός, 1998), Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες - Συζητήσεις του Αντόνιο Ταμπούκι με τον μεταφραστή του Ανταίο Χρυσοστομίδη εφ' όλης της ύλης (Άγρα, 1999), Δύο ελληνικά διηγήματα (Άγρα, 2000), Είναι αργά, όλο και πιο αργά (Άγρα, 2002 - Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης 2003), και Ο Τριστάνο πεθαίνει (Άγρα, 2004).

Πίσω