<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



Παρουσίαση

Τις τελευταίες εβδομάδες της Δεύτερης Αυτοκρατορίας στη Γαλλία, λίγο πριν την Παρισινή Κομμούνα, στις 22 Μαΐου 1870, εκδίδεται το επίσημο διάταγμα που απονέμει στον ζωγράφο Gustave Courbet (1819-1877) το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής· το νέο είχε αρχίσει ήδη να κυκλοφορεί από μέρες. Την επομένη της αναγγελίας, ο ζωγράφος αποποιείται αυτή τη διάκριση με ένα γράμμα του προς τον υπουργό Καλών Τεχνών Maurice Richard. Αυτό το γράμμα, που φέρει ημερομηνία 23 Ιουνίου 1870, παρουσιάζει το μικρό αυτό φυλλάδιο. Σε παράρτημα μπορεί να διαβάσει κανείς και μια πρόχειρη μορφή αυτού του γράμματος, που βρέθηκε στα έγγραφα του Castagnary, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από τον Pierre Courthion το 1950.

Απόσπασμα

Η ιδιότητά μου ως καλλιτέχνη αντιτίθεται και ως προς την αποδοχή μιας ανταμοιβής που μου παραχωρείται από το Κράτος. Το Κράτος είναι αναρμόδιο στα θεματα της τέχνης. Όταν αναλαμβάνει την ανταμοιβή της σφετερίζεται τις προτιμήσεις του κοινού.
[…] Είμαι πενήντα ετών και έζησα πάντα σαν ελεύθερος άνθρωπος. Αφήστε με να τερματίσω την ύπαρξή μου ελεύθερος.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Gustave Courbet ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη λιθογραφία, το σχέδιο. Γεννήθηκε στο Ornans της Γαλλίας το 1819 και πέθανε στην Ελβετία το 1877. Γιος εύπορης οικογένειας καλλιεργητών, παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου με έναν από τους μαθητές του David, και το 1840 άρχισε να σπουδάζει παράλληλα νομικά και ζωγραφική. Αντίθετος προς όλες τις συμβάσεις, προτιμούσε να μελετάει τους μεγάλους καλλιτέχνες στο Μουσείο του Λούβρου και να ζωγραφίζει στο δάσος του Φονταινεμπλώ. Τα πρώτα του έργα εμπνέονται από τη ρομαντική θεματική. Τα ταξίδια του όμως στην Ολλανδία και την Αγγλία και η επαφή του εκεί με τις σοσιαλιστικές ιδέες τον έστρεψαν σε μια τέχνη πιο δημοκρατική, πιο λαϊκή. Μετά την Επανάσταση του 1848 έγινε ο μεγάλος υπερασπιστής του "ρεαλισμού". Τα έργα του εμπνέονται από τα σύγχρονά του ιστορικά γεγονότα και την κοινωνική πραγματικότητα, που περιγράφονται με ωμότητα. Το 1869-70 δούλεψε συντροφιά με τον Whistler στη Νορμανδία και συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα της Γαλλικής Κομμούνας. Πρόεδρος της Επιτροπής της Σχολής Καλών Τεχνών, κατηγορήθηκε ότι διέταξε την κατεδάφιση της κολόνας Vendome και αναγκάστηκε να πληρώσει για την αναστήλωσή της. Κατεστραμμένος ηθικά και οικονομικά βρήκε καταφύγιο στην Ελβετία, όπου επιδόθηκε στις νεκρές φύσεις, στα λουλούδια, τα αυτοπορτραίτα και τα τοπία.


Πίσω