Απόσπασμα

"Δες, για παράδειγμα, το χειρισμό του χρώματος γύρω από τη γυναικεία φιγούρα.
Εδώ, ο χώρος φαίνεται να παράγεται από μια δύναμη έλξης που ασκούν συγκεκριμένα σημεία της φιγούρας στο περιβάλλον, ενώ η απόσταση εμφανίζεται σαν μια ουσιαστική παράμετρος που μετρά το μέγεθος της έλξης.
Η φιγούρα, συνεπώς, λειτουργεί σαν ένα πήκτωμα της ύλης μες στο χώρο. Φαίνεται να διαθέτει κάποια ισχυρά σημεία έλξης, ιδίως γύρω από το κεφάλι και τα πόδια, εκεί όπου η ύλη μοιάζει να αποκτά το συμπαγές της ογκηρότητας. Στις γειτονικές περιοχές η έλξη που ασκείται είναι ισχυρή, ενώ όσο η απόσταση μεγαλώνει ο χώρος παύει να καμπυλώνεται και να σχηματίζεται. Διαλύεται σιγά σιγά σαν νεφέλωμα που ξεφτίζει μέχρι να απορροφηθεί τελικά από το λευκό του χαρτιού.
Η "τεχνική" ακολουθεί το δρόμο που της υποδεικνύει το υλικό της υδατογραφίας. Το χρώμα εναποτίθεται με γρήγορες και αποφασιστικές πινελιές και διατηρεί τη διάφανη καθαρότητά του. […]
Η κατασκευή που στηρίζει τη φιγούρα υποδηλώνεται σταθερά, αλλά σπάνια απεικονίζεται. Με ανάλογο τρόπο, το ένδυμα διατηρεί κάποια από τα πολιτιστικά στοιχεία που του προσδίδουν μια ιδιαίτερη σημασία, αλλά ουδέποτε μετατρέπεται σ' ένα οργανωμένο σύστημα αναφοράς, σ' ένα μηχανισμό επανεγγραφής του "εκτός" μιας πραγματικότητας στο εσωτερικό του έργου. Με αυτό τον τρόπο, η φιγούρα φαίνεται να στέκει ανάμεσα στη γη και τον κόσμο· προβαίνει στο φαίνεσθαι σχεδόν αφ' εαυτής. Ωστόσο, διατηρεί τα λείψανα μιας υποκειμενικότητας."
Χρήστος Λάζος

" Αν ήθελα να ορίσω το γκρίζο (όχι όπως "κοιτάζοντας ένα οπάλιο μισό γκρίζο") θα ξαναγύριζα σε μια παλιά αίσθησή μου, όταν ακόμη σπούδαζα στη σχολή, ότι γκρίζο είναι το ελάχιστο αμφίβολο ανάμεσα σε δύο χρωματικές καταστάσεις. Ανάμεσα στο τίποτα και στο κάτι, στο χρώμα και στο μη χρώμα.
Αντιγράφω από το ημερολόγιο : Αύγουστος 1980.
"Το πορτραίτο από τη μάνα (ακουαρέλλα 77 Χ 55,5 cm) είναι η πραγματοποίηση ενός διπλού ονείρου : Να ξαναδουλέψω με τη μάνα, να στήσω μοντέλο στο λιοτριβειό. Ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη σπουδή. Έχω την τάση, ιδίως στην ακουαρέλλα, να βγάζω χρώματα από το άσπρο. Εδώ λοιπόν όλα τα χρώματα είναι βγαλμένα από το μαύρο. Ο χώρος, ο χαοτικός χώρος του λιοτριβειού, ένα σύμπαν σκοτάδι. Και τα ελάχιστα χρώματα πολύ βαθιοί ψίθυροι μαύρου". "
Χρόνης Μπότσογλου

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1941. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, από το 1960 ώς το 1965. Έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1964, στην Αθήνα. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, με υποτροφία του ελληνικού κράτους (1970-1972). Εκθέτει τακτικά τη δουλειά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετέχει επίσης σε συλλογικές δραστηριότητες, πολιτιστικές και κοινωνικές.

Ο Χρήστος Λάζος γεννήθηκε στις 22 Απριλίου 1949 στο Βέλο Κορινθίας. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία στο Παρίσι. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και σύμβουλος σε θέματα παιδείας και πολιτισμού. Από το 1988 έζησε και εργάστηκε στις Βρυξέλλες. Το 2000 ανέλαβε την διεύθυνση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Έργα του : Χώρα της μετάφρασης, εισαγωγή στην Πλάτωνος Φαρμακεία του Άγρα 1990.
Ενώπιον του γράμματος, δοκίμιο με θέμα την έκθεση " Το γράμμα που δεν έφτασε " του Γ. Ψυχοπαίδη, εκδ. Φέρυ Μπωτ, 1993.
Les deux repetitions ou le coup double du pharmakon, εκδ. Ousia, Βρυξέλλες 1989.
Μεταφράσεις :
Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού, του Μ. τουρνιέ, Εξάντας, 1981.
Πλάτωνος Φαρμακεία, του J. Derrida, Άγρα, 1990.
Η τελευταία λέξη του ρατσισμού, του J. Derrida, Άγρα, 1990.
Η φωνή και το φαινόμενο, του J. Derrida, Ολκός, 1997.