|
|
Παρουσίαση
Το βιβλίο της Καλής Καλό είναι μια συναρπαστική σειρά περιπετειών,
εμπειριών και προσωπικών τραγωδιών που οδήγησαν τη μεγάλη θεατρίνα
από τα βρεφικά της χρόνια στη σκηνή -τριών τών πλάι στη Μαρίκα
Κοτοπούλη, πέντε ετών στο Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται με τον Λογοθετίδη,
με ρόλο γραμμένο από τον Σπύρο Μελά ειδικά γι' αυτήν, έξι ετών
στη "Μάντρα" του Αττίκ- κι αργότερα στα πρώτα βαριετέ,
στα μπουλούκια, στις περιοδείες και στις μεγάλες επιθεωρήσεις
μέχρι το θέατρο πρόζας και το ΚΘΒΕ - περνώντας από το στρατόπεδο
πολιτικών εξορίστων της Ικαρίας ώς τη βασιλική αυλή της Αιγύπτου.
Γύρω της τα πιο λαμπρά ονόματα-αστέρια του θεάτρου - Λογοθετίδης,
Χριστόφορος Νέζερ, Καλουτά, Σταυρίδης, Μαυρέας, Κοκκίνης, Μακρής,
Λειβαδίτης, Ρένα Ντορ, Ηρώ Χαντά, Μαρίκα Κρεββατά, Αυλωνίτης,
Χατζηχρήστος, Σμαρούλα Γιούλη, Τάκης Μηλιάδης, Βλαχοπούλου.
Η έκδοση εικονογραφείται με μεγάλο αριθμό φωτογραφιών εποχής,
που αποτελούν ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο για έναν ολόκληρο κόσμο
και μία εποχή του ελληνικού θεάτρου. Προλογίζουν οι Κ. Γεωργουσόπουλος,
Φ. Ηλιάδης και Δ. Μαυρίκιος.
|
|
Κρίσεις
"Η Καλή Καλό γράφει με πάθος, με αφοπλιστική ειλικρίνεια,
με ευθύτητα, χωρίς να κρατάει προσχήματα, χωρίς να υπολογίζει
τις όποιες σκοπιμότητες. Εξομολογείται και αφηγείται, όπως θυμάται
και όπως εισέπραξε, τα συμβάντα του βίου της, όπως ο ψυχισμός
της τα διύλισε, όπως τα ταξινόμησε η μέριμνα των ημερών, όπως
τα διέσωσε η επιλεκτική μνήμη. […] Η Καλή Καλό βίωσε ως ψυχή και
συχνά ως σώμα την περιπέτεια του ελληνικού θεάτρου εξήντα περίπου
ετών. Από την κοιλιά της μάνας της έζησε πάνω στο σανίδι, στο
καμαρίνι, στα φτηνά ή στα πολυτελή ξενοδοχεία της επαρχίας ή της
ομογένειας. Είναι μια μαρτυρία και ένας μάρτυρας (μ' όλες τις
σημασίες) της επώδυνης πορείας του θεάτρου. Αφηγείται την ιστορία
της θεατρικής φαμίλιας με τα πάθη της, τις ζήλιες της, τις προσδοκίες
της, τη μιζέρια της αλλά και τις χαρές της, τις χάρες της, τις
συγκινήσεις της, τις τιμές και τους θριάμβους της. […] Για τον
ιστορικό του θεάτρου, τον κοινωνιολόγο του θεάματος, τον λαογράφο
της σκηνής, τον ιστορικό των οικονομικών ηθών στον επαγγελματικό
χώρο, οι αναμνήσεις της Καλής Καλό είναι πολύτιμα υλικά μελέτης.
[…] Τα κείμενα που θα διαβάσετε δεν είναι ιστορία θεάτρου, είναι
ιστορία ψυχής μιας θεατρίνας που βγήκε στο παλκοσένικο χωρίς μακιγιάζ,
χωρίς κοστούμι, χωρίς μάσκα και εκθέτει στο κοινό το μύθο της
ως θέαμα. Αντι χειροκροτήματα επιδιώκει την κατανόησή σας και
τη ζεστή χειραψία σας".
Κώστας Γεωργουσόπουλος (1997)
"Φορτωμένη με τον απόηχο ενός καταρράκτη χειροκροτημάτων,
η Καλή Καλό είναι ο τελευταίος ζωντανός θρύλος της μεγάλης του
γένους στρατιάς των ενδόξων ηθοποιών της Ελληνικής Σκηνής".
Φρίξος Ηλιάδης (1998)
"Όταν εμφανίστηκε η Καλή Καλό, ωραία, τετραπέρατη, πληθωρική,
με το μαγνητισμό της παλιάς, καλής θεατρίνας και με ενέργεια κοριτσιού,
η Μαντάμ Πάτσε του Πιραντέλλο, παρακάμπτοντάς με τελείως, γλίστρησε
από το νεφέλωμα των προβληματισμών μου και φώλιασε ακαριαία στην
ψυχή της Καλής γελώντας μου με τα μάτια της".
Δημήτρης Μαυρίκιος (1998)
"Ας χαιρετήσουν λοιπόν οι θεατρόφιλοι την προσπάθεια της
Καλής Καλό. Ας τη χαιρετήσουν με καλωσύνη και αγάπη, γιατί το
θεατροκόριτσο αυτό τ' αξίζει και τα δύο. […] Η Καλή είναι θεατρίνα,
με όλες τις χάρες, την γοητεία και την ακτινοβολία της όμορφης
γυναίκας και της πιο χαριτωμένης αρτίστας. Τέλος είναι γραμμένη
για το θέατρο".
Δημήτρης Γιαννουκάκης (4.19.1957)
|
