Απόσπασμα

Στη Σοβιετική Ένωση ψηφίστηκε πρόσφατα ένας νόμος που προβλέπει βαριές ποινές για τους πολίτες εκείνους που τυχαίνει να είναι ομοφυλόφιλοι. Αυτό αποτελεί έκπληξη γιατί αναρωτιέται κανείς : βάσει ποιας λογικής και ποιας Ηθικής δικαιολογεί μια σοσιαλιστική κυβέρνηση τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και τη δυσφήμιση μιας κατηγορίας ανθρώπων, που το μόνο τους "πταίσμα" είναι ότι ακολουθούν τη φυσική τους κλίση ; […]
[…] Για τους Ναζί δεν είναι περίεργο, που από τη μια σχηματίζουν ομάδες ομοφυλοφίλων και από την άλλη τους κλείνουν στις φυλακές, τους ευνουχίζουν και τους δολοφονούν. Όμως από την Αριστερά θα περίμενε κανείς μια στάση περισσότερο αντικειμενική. Κι όμως, στον τομέα αυτόν τουλάχιστον, είναι προκατειλημμένη με έναν τρόπο απερίγραπτα μικροαστικό. Και τούτο, επειδή συμβάινει συχνά, νέοι άνθρωποι που ζουν μαζί σε στρατόπεδα, να πλαγιάζουν μεταξύ τους. […] Εκείνο που πρέπει να στηλιτεύσουμε και να καταδικάσουμε είναι η ιδέα των στρατοπέδων, όχι το αυτονόητο γεγονός ότι εκεί θα υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι ή άλλοι που απλώς "συμμετέχουν". […]

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Κλάους Μαν, πρωτότοκος γιος του Τόμας Μαν και ανεψιός του Χάινριχ Μαν, γεννήθηκε το 1906 στο Μόναχο. Έγραψε τις πρώτες του νουβέλες σε ηλικία δεκαπέντε ετών, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα δημιούργησε μαζί με την αδελφή του Έρικα, την Πάμελα Βέντεκιντ και τον Γκούσταφ Γκρύντγκενς μια θεατρική ομάδα. Το 1929 έκανε το γύρο του κόσμου και τις εντυπώσεις του από αυτό το ταξίδι τις περιέγραψε στο βιβλίο του Γύρω τριγύρω.
Μετά τη φυγή του από τη Γερμανία, αφού ταξίδεψε στο Άμστερνταμ, τη Ζυρίχη, την Πράγα και το Παρίσι, εγκαταστάθηκε το 1936 στις ΗΠΑ. Σ' όλη τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου αποτέλεσε κεντρική φιγούρα του αγώνα κατά του Χίτλερ και του φασισμού. Έζησε μια ζωή ταραχώδη, δύσκολη, μελαγχολική. Οι σοσιαλιστικές του ιδέες, το πάθος του για τα ναρκωτικά και η ομοφυλοφιλία του, που ουδέποτε έκρυψε ή καταπίεσε, τον οδήγησαν συχνά σε τρομαχτικά αδιέξοδα, αλλά και σε σύγκρουση με το μεγαλοαστικό περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε. Αυτοκτόνησε στις Κάννες σε ηλικία σαραντριών χρονών.
Έγραψε τα μυθιστορήματα Ο ευλαβικός χορός, Αλέξανδρος, Παθητική συμφωνία, Μεφίστο, Το ηφαίστειο, τις νουβέλλες Πριν από τη ζωή, Παιδική νουβέλα, Σιδερόφραχτο παράθυρο, τα αυτοβιογραφικά βιβλία Παιδί αυτής της εποχής, Η κρίσιμη καμπή και τα δοκίμια Αντρέ Ζιντ, Εξετάσεις, Κείμενα για τη λογοτεχνία, Σήμερα και αύριο, Γραπτά γι' αυτή την εποχή. Επίσης εξέδωσε τα περιοδικά Συλλογή (1933-35) και Decision (1941-42).
(Αλέξανδρος Ίσαρης)