Κρίσεις

" Όλα τα μυθιστορήματα, αφηγήματα, νουβέλες, αφηγηματικά ποιήματα που δημοσίευσε ο Julien Gracq έχουν το κοινό χαρακτηριστικό να είναι αφηγήματα υψηλής έντασης και μοιάζουν να μη στοχεύουν σε τίποτ' άλλο -ή σχεδόν- παρά στην προσπάθεια να νιώσει ο αναγνώστης την παρουσία αυτής της έντασης πίσω από τις λέξεις της γραφής ".
Andre Pieyre de Mandiargues

Απόσπασμα

"[…] Την ώρα που ο υπερρεαλισμός έβαζε από μόνος του τελεία και παύλα στην ιστορική του ύπαρξη, ο Μάης του '68, πριν να τον αφήσει να ξαναπέσει σε χειμερία νάρκη, φαίνεται να βεβαίωσε, τουλάχιστον συγκεχυμένα, ότι ο υπερρεαλισμός μπορούσε κάποια μέρα "να επανέλθει". Γεννημένος πουλί των καταιγίδων και της παραφοράς ενός κόσμου, είναι μέσα στα "τριάντα χρυσά μεταπολεμικά χρόνια" που βάδισε υπογείως ταχύτατα και η πραγματική του επιτυχία φαίνεται να παρουσιάστηκε ακριβώς τη στιγμή όπου κανόνιζε την ίδια του τη διάλυση.
Ο υπερρεαλισμός δεν εμφανίστηκε στα όρια μιας νέας χιλιετίας με άδεια χέρια. Δεν άλλαξε τη ζωή, αλλά εντούτοις την οξυγόνωσε αρκετά. Απεγκλώβισε αποφασιστικά την ποίηση, την έβγαλε απ'το γκέτο των άνισων γραμμών που την κρατούσε κατάκλειστη, ξεκαθάρισε τα κανάλια με τα οποία εκείνη μπορεί να αρδεύει τη ζωή κάθε μέρα με τη μαγεία του ονείρου και μ'εκείνη του τυχαίου και των συναντήσεων, καθώς και κάθε γεγονότος : ουσιαστική κατάκτηση. Ξανάδωσε πνοή στον "αιώνιο ρομαντισμό" απελευθερωμένο από το γραφικό, το ανατολίτικο και τον μεσαιωνισμό που σ'εμάς τον χαλούσαν εγχύνοντάς του την υπερβολική φιλοδοξία, ενίοτε μάλλον ψελλίζουσα (πρέπει να ειπωθεί) παρά δηλωμένη από τον γερμανικό ρομαντισμό : τουλάχιστον του αποδόθηκε πλήρες δίκαιο στη μεταλλαγή. […]".

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Julien Gracq, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Louis Poirier, γεννήθηκε στη Γαλλία το 1910. Οφείλει τη φήμη του κυρίως στο μυθιστορηματικό του έργο του οποίου οι ποιητικές αρετές συγγενεύουν -πέρα από το υπερρεαλιστικό κίνημα, με το οποίο ο ίδιος ταυτίστηκε- με την ατμόσφαιρα και το πνεύμα των μεγαλύτερων ρομαντικών αφηγήσεων.
Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, Au chateau d'Argel το 1938. Ακολούθησαν τα Un beau tenebreux (αφήγημα, 1945), Liberte Grande (ποίηση, 1947), Le Roi pecheur (δράμα, 1949).
Το 1951 δημοσιεύει το αριστούργημά του Le rivage des Syrtes (μυθιστόρημα που εκδόθηκε και στην Ελλάδα). Του απονεμήθηκε το βραβείο Goncourt γι' αυτό το βιβλίο, το οποίο όμως αρνήθηκε να παραλάβει στο όνομα μιας διανοητικής τιμιότητας κι ενός πόθου ανεξαρτησίας που είχε διακηρύξει τον προηγούμενο χρόνο στο σύντομο λιβελογράφημα La Litterature a l'estomac.
Το τέταρτο μυθιστόρημά του, Un balcon en foret δημοσιεύεται το 1958. Το 1970 εκδίδονται τρεις νουβέλες του στον τόμο Presqu' ile, και το 1976 το Les faux etroites.
Συγκεντρώνει τα σκόρπια κριτικά του κείμενα το 1961 στον τόμο Preferences, όπου και ένα περίφημο δοκίμιό του για τον Μπρετόν, και αργότερα Lettrines I (1967) και Lettrines II (1974).
Τα βιβλία του δημοσιεύονται με σταθερότητα από τον μικρό αλλά σπουδαίο γαλλικό εκδοτικό οίκο Jose Corti.