Κρίσεις
"Ο Μάντης είναι ένα λαβυρινθώδες, πυκνογραμμένο, μεικτό αλλά νόμιμο, νεωτερικά τουλάχιστον, κείμενο. Η πρόθεση του συγγραφέα είναι έκδηλη: με το πρόσχημα του συστηματικού σχολιασμού του βίου του μάντη Τειρεσία και των γνωστών αλληγοριών που συνδέονται μαζί του, ο λόγος θα αποπειραθεί να παγιώσει σε ένα δειυρυμένο πλαίσιο αναφορών συγκεκριμένα φυλετικά ήθη, κειμήλια δράματα και ορισμένα, ορφικά από πλευράς καταγωγής, μυθολογικά ριζώματα. Με τον τρόπο αυτό προσδίδεται στην όλη αίγλη του δίφυλου προσώπου του Τειρεσία μια ακόμη δυναμική, μετωνυμική θα έλεγα, υπόσταση."
Γιώργος Βέης, Εντευκτήριο, άνοιξη 1995, τχ. 30

"Ολόκληρη η 44σέλιδη ποιητική πρόζα διαβάζεται και ακούγεται μουσικά, σαν φούγκα με αναπτύξεις επάλληλων θεμάτων, με ηρακλέιτεια διαλεκτική ροή, με δημιουργικό αναχώνεμα πλείστων μορφολογικών στοιχείων και γενών: δημοτικά τραγούδια, σύγχρονη στοχουργική, μοντερνιστική γραφή, έπος και δράμα. Αποφθεγματικός, ορμητικός, πυκνότατος, δραματικός, δημιουργός θάμβους και σκότους, ο ποιητής είναι η Μαντώ (κόρη του Τειρεσία) και ο μάντης μαζί […] . Ο Μάντης μπορεί να διαβαστεί σαν πραγματοποιημένο επιχείρημα για τη διαχρονία της ελληνικής γλώσσας· σαν εννοηματωμένος, επικός Μαλλαρμέ, σαν ανασκαφή, οριζόντια και κατακόρυφη στα άρρητα του φύλου, στη ρομαντική κατάρα της ηδονής· σαν επίσκεψη θανάτου· σαν τάνυσμα εις ύψος. […] Θα ήταν λάθος να διαβαστεί ο Μάντης σαν γλωσσικός άθλος (που είναι). Σαν μουσική ακούγεται στα μάτια που τον συλλαβίζουν, σαν ανασκαφή παθών, σαν έκπτυξη σημείων και τεράτων (= θαυμάτων, οιωνών) διά της μουσικής. Από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά κείμενα των τελευταίων χρόνων."
Νίκος Γ. Ξυδάκης, Αθηνόραμα, 10-2-95

Απόσπασμα

Λοιπόν, το βάθος των ματιών σου είναι γαλάζιο,
το 'νιωσα χθες όταν τα κύματα με πήραν,
σ' ερημονήσια μ' εξορίσαν να μονάζω
και ναυαγό μες στην αγκάλη σου με σύραν.

Λοιπόν, το βάθος των ματιών σου πρασινίζει,
το 'ζησα χθες κι ήταν σαν δάσος με θηρία,
κι αυτά μου μάθαν ν' αγαπώ ό,τι κοστίζει,
ό,τι πονάει κι αδειάζει κάθε αρτηρία.

Λοιπόν, το βάθος των ματιών σου μαύρο είναι,
μ' έζωσε χθες και με ταξίδεψε στη θλίψη.
Να φύγω θέλεις μα μου λες σε λίγο "μείνε",
ποιος εαυτός σου, ποιος, στο τέλος θα σου λείψει.

Λοιπόν, το βάθος των ματιών σου είναι αίμα,
κόκκινος κίνδυνος, φωτιά, σκληρό λεπίδι.
Επαίτης γίνομαι, μου φτάνει κι ένα ψέμα
απ' την αρχή χαμένος να 'μπω στο παιγνίδι.

Βιογραφικά στοιχεία
Ο Παντελής Μπουκάλας γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Αθηνών. Από το 1989 επιμελείται την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα Καθημερινή, όπου επίσης δημοσιεύει καθ' εκάστην επιφυλλίδες πολιτικού και κοινωνικού σχολιασμού. Έχει συνεργαστεί συστηματικά με το περ. Πολίτης, την εφημ. Πρώτη και άλλα έντυπα. Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Έχει δημοσιεύσει από το 1980 στις Εκδόσεις Άγρα τα ακόλουθα βιβλία ποίησης : Αλγόρυθμος, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος, καθώς και έναν τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών, υπό τον τίτλο Ενδεχομένως - Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου.
Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό Επιταφίου Αδώνιδος του Βίωνος και τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος Λόγος - Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα.
Τον Οκτώβριο του 2001 κυκλοφόρησε, επίσης από την Άγρα, το βιβλίο του Υποθέσεις, όπου συγκεντρώνονται οι εκατόν τριάντα επιφυλλίδες του που δημοσιεύτηκαν στα κυριακάτικα φύλλα της Καθημερινής, από το 1995 έως και την πρώτη Κυριακή του 2001, εκτός από δύο που πρωτοτυπώθηκαν στις σελίδες του Δεκαπενθήμερου Πολίτη.

Περιεχόμενα
Το σφάλμα
Οι όμηροι
Σημειώσεις