"Τα ποιήματα της Ανθής Μαρωνίτη αποτελούν μια πολύ ευχάριστη
έκπληξη: για το καλό τους γούστο, την υποψιασμένη τους γλώσσα
και την τεχνική τους αρτιότητα. Έκπληξη όμως, εξίσου ευχάριστη,
αποτελεί και ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύεται και η αισθηματική
αγωγή του βιβλίου, που είναι εγκατεστημένη σε κάθε στίχο του.
[…] Καθαρώς λυρικός λόγος, με πολλές εικόνες και αισθήσεις, με
πυκνά χρώματα και διαυγή αντικείμενα, με άπλετο φως και μαλακές,
κάθε άλλο παρά θαμπές ή δυσοίωνες φωτοσκιάσεις."
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Εντευκτήριο, Καλοκαίρι, φθινόπωρο
1997, τχ. 39
"Διαβάστε την ποιητική συλλογή της Ανθής Μαρωνίτη. Κάθε
ένα από τα τριάντα πέντε ολιγόστιχα ποιήματά της δημιουργεί συνθήκη
αρμονίας και πληρότητας καθώς εύστοχες και στοχαστικές λεκτικές
- νοηματικές συζεύξεις συνθέτουν ευδιάκριτες εικόνες και γεννούν
συγκινήσεις".
Ελισάβετ Κοτζιά, Καθημερινή, 1-2-1998
Απόσπασμα
ΕΜΜΟΝΗ
Θα είναι τοπίο
αέρας τοπίου
ανάμνηση χρώματος
ή μυρωδιάς
ήχος από τα παλιά
ακίνητο
ή θα περνάει.
Αλλά θα είναι.
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Στο χρώμα της φωτιάς
έσκυψε και
έβγαινε από την κοιλιά της
το πρόσωπό μου δίπλα στο δικό της
να λάμπουνε
στο φως που πονούσε. |