ΝΙΚΗ - ΡΕΒΕΚΚΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ - Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΡΜΗΚΟΦΑΓΟΣ
Απόσπασμα
[Του λιναριού τα πάθη]
Η γάτα
Κάτι αναπτύσσεται σ' αυτές τις κάμαρες, μέσ' από γέλια και ψιθυρίσματα,
που κάποια μέρα θα στραφεί εναντίον μου σα γάτα που αγριεύει.
Η καμπύλη μιας ράχης τινάζεται κάποτε αχνή στον αέρα, με μιαν
ένταση σπάνια για δοκιμή. Θα είναι, σκέφτομαι, η σπανιότερη
γάτα του κόσμου. Βάζω φαγάκι και νερό σε μια γωνιά, καλοπιάνω
τις γάτες που ξέρω. Και νιώθω ανίσχυρη, πάμφτωχη. Δε θα μερώνει,
δε θ' αγοράζεται, θα μου βγάλει εξάπαντος τα ωραία μου μάτια.
[Ο μέγας μυρμηγκοφάγος]
Από χρυσό και μαύρο
Νύχτα, εσύ που περνάς τ' αστεράκια σου απ' το πιο ψιλό κοσκινάκι,
και κρατάς μόνο τα λεπτά, τα λαμπερά, τα φίνα, δίδαξε και μένα
πώς να φτιάξω, από χρυσό και μαύρο, μια μικροσκοπική αστροφεγγιά.
Το ναυάγιο
Το πλοίο βυθίστηκε αύτανδρο. Επέπλεε όμως η κακία των επιβατών.
Ένα ψαράκι κατάπιε λίγη και φαρμακώθη. Έντρομοι απομακρύθηκαν
οι καρχαρίες.
|