Κρίσεις
" Η μακρινή ενδοχώρα, ο μακρινός τόπος της ποιητικής έμπνευσης αποτελεί το κεντρικό θέμα στο βιβλίο αυτό της Αλεξάνδρας Πλαστήρα. "Τόπος για να ζεις" είναι επομένως ο κόσμος ως "ισχυρός εικονότοπος" ή "χώρος εικόνων", προορισμένος να γίνει ποίημα. […] Ο τόπος μπορεί να είναι εσωτερικός, η αφετηρία ωστόσο βρίσκεται στον εξωτερικό κόσμο και τη μορφολογία του (η πρώτη λέξη της συλλογής είναι "χρώματα") καθώς και στα αρχέγονα στοιχεία του σύμπαντος. […] Η συλλογή αποτελείται εν μέρει από ποιήματα με ενότητες τριών ή τεσσάρων στίχων, οι οποίες, συνδυασμένες σε διάφορους σχηματισμούς, εξασφαλίζουν μορφική ποικιλία. Το στοιχείο της αποσπασματικότητας εξυπηρετεί ποιήματα από το θέμα τους εμπρεσσιονιστικά. Στα μεγαλύτερα, που είναι και τα περισσότερα, ο αναγνώστης διαβάζει πολλά μικρά ποιήματα ενωμένα, τα οποία αναβρύζουν από παρόμοια διάθεση. Η λυρική μουσική διατύπωση περιστρέφεται γύρω σε μια ουσία ψυχική και πνευματική μορφοποιημένη σε εικόνες […]. Το ταξίδι σ' έναν μακρινό τόπο δεν συνιστά τίποτε άλλο από ταξίδι στο παρελθόν. Την ποιήτρια ενδιαφέρει εξίσου η καινούργια ζωή, η μετάβαση "από ζωή σε ζωή" και από την οικεία πλευρά του κόσμου στην αντίθετη, εκείνη της φαντασίας που αποτελεί και αποκάλυψη […]. Ανάμεσα στους δύο κόσμους ακροβατεί ένα μονοπάτι, ένα βλέμμα, η στιγμή. Η μοναδικότητα της στιγμής βρίσκεται στην αποκάλυψη της μελλοντικής ευτυχίας."
Από τη μελέτη της Στυλιανής Παντελιά

"Ο ποιητικός μνημικός τρόπος στον οποίο η Αλεξάνδρα Πλαστήρα ταξιδεύει σ' αυτή τη συλλογή της είναι γεμάτος δέντρα και βλέμματα Αλλά και το κατά φύσιν, αυτό που αποτελεί τη φυσική επιλογή πότε προς δάκρυ, πότε προς χορό, το θωπεύει, ποιητικώς όσο καλύτερα μπορεί. Είναι σαν να τρέχει ξαφνικά το ρολόι στο παρελθόν, είναι σαν κάτι να υπολείπεται στο παρόν ακατονόμαστο, είναι σαν το μέλλον να κυοφορεί γνωστά ευπρόσδεκτα "δεινά" έρωτος καταγεγραμμένου και χρονικώς αξεπέραστου. Χωρίς ο έρωτας αυτός καθαυτός να ιχνογραφεί. Χωρίς στάδια και ατομικά ρεκόρ, χωρίς κριτές αγώνων. Εδώ αντιμάχεται ένας ευατός με δύο όψεις απλώς το χρόνο".
Δήμητρα Παυλάκου, Αυγή, 25 Μαρτίου 2000

Απόσπασμα

Γερμανικό παράθυρο

Συχνά ξεγελάει η βραδύτητα
το βαρύ σύννεφο
Να όμως που ανοίγει
από λέξη σε λέξη
το στενό διάστημα

Δεν κάνει τόσο κρύο
ο πιο βαρύς χειμώνας ήταν άλλος
Μπροστά φεύγει το τέλος
κι αντίθετα στην τάξη
έξω απ' τον κήπο ανοίγεις
διπλό ρόδο
Της περασμένης ζωής
αμνησίκακο στόμα

Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Τελείωσε τη φιλοσοφική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μελέτησε μουσική. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Σχέδια για να μάθω να υπακούω (εκδ. Εγνατία, 1981), Το φως που βλέπουμε τώρα (εκδ. Στιγμή, 1986), Νερό στο πρόσωπο (εκδ. Άγρα, 1993), Τόπος για να ζεις (εκδ. Άγρα, 1999) και το βιβλίο για παιδιά Ιστορίες μικρές και λίγο πιο μεγάλες (α΄ έκδοση Θεμέλιο, 1983, β΄ έκδοση Λωτός, 1993). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά και συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες ποίησης.

Περιεχόμενα
1. Μητέρα των πολλών
2. Ξένο χώμα
3. Βαλτική
4. Τριάδα
5. Κάτι μονάκριβο
6. Ζωή όπως το πάθος
7. Έξω απ' το βιβλίο
8. Για ένα παιδί
9. Όσα θα μου δώσεις
10. Αγαπημένη
11. Έξω απ' την εικόνα
12. Από άλλο δρόμο
13. Το γεφυράκι θα γείρει
14. Χρώματα σ' ένα σημάδι
15. Πιο μακρινά δώρα
16. Σαν γιορτινή μέρα
17. Αργεί να τελειώσει ή μέρα
18. Ώσπου το βράδυ
19. Γέννηση
20. Ξένοι ετοιμάζουν τον τρύγο
21. Πού ζεις
22. Εκεί
23. Αγαπημένος
24. Το βάρος
25. Πέφτοντας μαζί
26. Βαθιά στον χάρτη
27. Πίσω απ' τα γαλάζια βουνά
28. Ένας τόπος
29. Πίσω και μπροστά
30. Ανάμεσα οδρόμος φωτίζει
31. Οι ξένοι θυμίζουν εσένα
32. Γερμανικό παράθυρο
33. Παράθυρο της Πράγας
34. Έξω απ' τον χάρτη
35. Το λίκνο
36. Δωρητής
37. Πρώτες ηδονές
38. Η γραμμή της ζωής
39. Αρχές Μαρτίου
40. Μονοπάτι του τσαγιού
41. Δεν εχει κέντρο το ύψος
42. Η ευχή
43. Το βιβλίο
44. Το πρώτο βήμα
45. Τα θεία λόγια