<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



ΚΑΠΟΤΕ ΤΡΟΥΜΑΝ - ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Παρουσίαση

Πώς ζει τα πρώτα του, μετά από πολλά χρόνια, Χριστούγεννα στη Νέα Ορλεάνη, με τον πατέρα του, ένα αγόρι που έχει να τον δει χρόνια ; Πώς ταλαντεύεται ανάμεσα στις τρυφερές δοξασίες της ηλικιωμένης Σουκ από την Αλαμπάμα, που μαζί με την της ζεστή αγκαλιά, του προσφέρει " τον Άγιο Βασίλη, την πυκνή γενειάδα του, την κόκκινη φορεσιά του, το κουδουνιστό του έλκηθρο" και τα κοσμικά πάρτυ ενός πατέρα που δεν έχει πια αυταπάτες, που του χαρίζει δώρα χωρίς να πιστεύει στα παραμύθια και του θυμίζει μια μητέρα χαμένη ;

Απόσπασμα

[…] Το βράδυ εκείνο παρακάλεσα τον Άι-Βασίλη να μου φέρει ένα αεροπλάνο.
Ο πατέρας μου είχε ήδη φέρει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και περνούσαμε πολύ ώρα στους πάγκους με τα στολίδια διαλέγοντας πράγματα για να το στολίσουμε. Τότε έκαμα ένα λάθος. Έβαλα τη φωτογραφία της μητέρας μου κάτω από το δέντρο. Την είδε ο πατέρας μου και, την ίδια στιγμή, έγινε κάτασπρος κι άρχισε να τρέμει.
[…]
Περίμενα λοιπόν τη νύχτα της παραμονής και την πάντα συγκλονιστική άφιξη του χοντρού Άι-Βασίλη. Φυσικά, δεν είχα δει ποτέ έναν βαρυφορτωμένο κοιλαρά γίγαντα να πέφτει κουδουνίζοντας από την καμινάδα και να μοιράζει χαρούμενα τα δώρα του κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ο ξάδελφος μου ο Μπίλλυ Μπομπ, που ήταν ένας τιποτένιος κοντοστούπης αλλά μ' ένα κεφάλι ξερό σαν σίδερο, έλεγε πως αυτά ήταν μούσια, δεν υπήρχε κανένα τέτοιο πλάσμα. […]

 


Πίσω