ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΣ, ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΣ - ΟΜΟΝΟΙΑ 2000

Παρουσίαση

Ομόνοια. Πλατεία ιστορική, χώρος μαγικός με μυστική ζωή, ομφαλός της Αθήνας μα και γοητευτικό λογοτεχνικό κέντρο με μυθοποιητική εξουσία πάνω στους σύγχρονους συγγραφείς. Από τα τέλη του 19ου έως τα τέλη του θνήσκοντος 20ου αιώνα πλείστοι συγγραφείς, ποιητές και τραγουδοποιοί έχουν εντρυφήσει στα ενδότερα της πλατείας. Από τον Μιχαήλ Μητσάκη και τον Ιωάννη Κονδυλάκη πήραν τη σκυτάλη ο Γιώργος Σεφέρης, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Κώστας Ταχτσής, ο Αλέξανδρος Κοτζιάς, ο Νίκος Γκάτσος, ο Χένρυ Μίλλερ, ο Νίκος Τσιφόρος, ο Γιάννης Μαρής, ο Μιχάλης Κατσαρός, ο Μόνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Θανάσης Βαλτινός, ο Γιώργος Χρονάς, ο Γιάννης Πατίλης, ο Σωτήρης Δημητρίου, ο Μανώλης Ρασούλης, η Αφροδίτη Μάνου, η Μαρία Μήτσορα, η Μαρία Δαμανάκη, ο Διονύσης Καψάλης, ο Θοδωρής Γκόνης και άλλοι πολλοί.
Είκοσι χρόνια μετά το κλασικό πλέον πόνημα του Γιώργου Ιωάννου που πραγματεύεται την αμαρτωλή πλευρά της Ομόνοιας, ένας άλλος συγγραφέας, ο Φίλιππος Φιλίππου, επιχειρεί μια διαφορετική προσέγγιση του χώρου. Το Ομόνοια 2000 - Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας, ένα βιβλίο με τις 123 αισθαντικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Στράτου Καλαφάτη, είναι μια περιπλάνηση στην καρδιά της πόλης, σημείο κομβικό που έχει υποστεί αλλεπάλληλες επεμβάσεις από αρχιτέκτονες, πολεοδόμους, δημάρχους, υπουργούς και για το οποίο καινούργιοι αρχιτέκτονες και ειδικοί ετοιμάζουν νέα σχέδια μετάλλαξης με πρόσχημα τη βελτίωσή του.

Η Ομόνοια σήμερα δεν είναι μόνο ένας συγκοινωνιακός κόμβος ούτε μόνο πέρασμα Αθηναίων, επαρχιωτών και ξένων τουριστών μα και ένας χώρος όπου βρίσκουν καταφυγή και παραμυθία μετανάστες, πρόσφυγες, ενδεείς και άλλοι αναξιοπαθούντες. Το παρόν βιβλίο εκτός από τα σημαντικότερα ιστορικά στοιχεία για την πλατεία, περιέχει σε ξεχωριστά κεφάλαια κείμενα για τα καφενεία της, τα σουβλατζίδικα, τα φαστ-φούντ, τους κινηματογράφους, τα φαρμακεία, τα κουρεία, τα περίπτερα, το υπόγειο, το μετρό, τους αστυφύλακες, τους ανθρώπους της νύχτας, τις φυλές της νεολαίας, αλλά και τους ήχους, τις μυρωδιές, τα χρώματα, τις παραδοξότητες.
Περιέχει ακόμα κείμενα για τα Δεκεμβριανά και τον Άρη Βελουχιώτη, για τα Ιουλιανά, για την Κατερίνα Γώγου και τον Μένη Κουμανταρέα κι ένα απόσπασμα από το σχεδόν άγνωστο ημερολόγιο του Κ. Π. Καβάφη, ο οποίος είχε επισκεφθεί την Αθήνα στις αρχές του αιώνα.
Σπουδή φθοράς αλλά και μνήμης, το Ομόνοια 2000 είναι επίσης μια ελεγεία για την παιδική και την εφηβική ηλικία και επιπλέον για τον κόσμο των νεανικών ονείρων και οραμάτων, ντοκουμέντο και ενθύμιο μαζί.