Το κείμενο του Τόμας ντε Κουίνσυ, που δίνει το έναυσμα για τον διάλογο, δημοσιεύτηκα στο London Magazine το 1823 και αφορά εκ πρώτης όψεως την αρχή της 3ης Σκηνής στη Β΄ Πράξη του Μάκβεθ : στον πύργο του Ινβερνές, όπου το ζεύγος Μάκβεθ φιλοξένησε για μια νύχτα τον βασιλιά Ντάνκαν και τον δολοφόνησε, ακούγονται δυνατοί χτύποι στην πύλη τα χαράματα, και τρέχει ο θυρωρός ν' ανοίξει γκρινιάζοντας, σ' ένα μονόλογο εξαιρετικά χαριτωμένο μες στο παράταιρο πλαίσιό του. Η απάντηση του Μαλλαρμέ, το 1897, είναι ένα σχόλιο για την παρουσία των Μαγισσών στο ίδιο έργο. Οι δύο συνομιλητές όμως δεν είναι μόνοι : έχουν ένα διαμεσολαβητή, τον Μπωντλαίρ, κι έναν εξηγητή, αυτόν που γνωρίζει τις συνθήκες του διαλόγου, τον Ζεράρ Μασέ, ο οποίος φροντίζει επιπλέον να μας διαφωτίσει και για τον ξεχωριστό διάλογο που είχαν οι τρεις συνομιλητές με μιαν άλλη αδελφή ψυχή, τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Ακριβώς σ' αυτό το σημείο έχει λάβει τη μορφή του ένα βιβλίο, όπου οι οδυνηρές και ευφορικές δολιχοδρομίες ενός διαλόγου μέσα στον χρόνο, τα κείμενα και η ερμηνεία τους, τοποθετούνται στη μια πλευρά του στοχαστικού και λεκτικού αγώνα· στην άλλη, φυσικά, αδελφό πνεύμα ή όχι, ο αναγνώστης.

Από την Εισαγωγή του Σεραφείμ Βελέντζα

Περιεχόμενα
Για τον χτύπο της πύλης στον Μάκβεθ
του Thomas De Quincey

Η ψευδής είσοδος των μαγισσών στον Μακβέθ
του Stephane Mallarme

Οι νόμοι της προοπτικής
του Gerard Mace