Το ΑΟΥΤΟΝΤΑΦΕ έχει ως αποστολή να ενεργοποιήσει και πάλι τις ανταλλαγές, που σήμερα παρεμποδίζονται από τη λογοκρισία αλλά και από τη γενικευμένη επικυριαρχία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης πάνω στους συγγραφείς των πέντε ηπείρων, φέροντας σε επικοινωνία συγγραφείς που απολαμβάνουν ευρείας αποδοχής με εκείνους που σιωπούν αναγκαστικά.
Είναι ανοιχτό στα μέλη του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων και στους συγγραφείς που λογοκρίνονται ανά τον κόσμο και κυρίως σ' εκείνους που φιλοξενούνται από το Δίκτυο των Πόλεων Καταφυγίων.
Είναι ένας χώρος στοχασμού και πειραματισμού για τις γλωσσικές απαγορεύσεις, την άρνηση της μυθοπλασίας, αλλά επίσης για τις μεταβολές του πολιτιστικού χώρου και για τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης στην παραγωγή και τη διακίνηση της λογοτεχνίας.
Το ΑΟΥΤΟΝΤΑΦΕ θέλει να δώσει το λόγο όχι μόνο στα άτομα αλλά και στους λαούς και στις εμπειρίες που έχουν πληγεί από αυτή τη σιωπή, στους πολιτισμούς που χάνονται, στις γλώσσες που απειλούνται με εξαφάνιση.

International Parliament of Writers
1, allee Georges Leblanc, 93300 Aubervilliers, France
Tel : 33 1 48 11 61 35, Fax : 33 1 48 11 61 34
www.autodafe.org

Τεύχος 2 (Χειμώνας 2001-2002)

Το πρώτο μέρος του παρόντος τεύχους της επιθεώρησης ΑΟΥΝΤΑΦΕ είναι αφιερωμένο στην πολύσημη έννοια του Untouchable. Κάθε συγγραφέας αναφέρεται σε μία σημασία της έννοιας αυτής, η οποία στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί με διαφορετικές λέξεις: απρόσιτος, άθικτος, απαγορευμένος, απρόσβλητος, μιασματικός, παρίας, αδιάφθορος.

Περιεχόμενα

Russell Banks: Εισαγωγή

Adonis: Καλαντάρι για την τροχιά του 2001

Μέρος πρώτο : Το απαγορευμένο [Untouchable]
Svetlana Alexievitch: Τσέρνομπιλ: "Να πάει κανείς εκεί που δεν πρέπει"
Madeleine Mukamabano: Ρουάντα: σβησμένα αστέρια
Viktor Pelevine: Ρωσία: ο μύθος του οπλαρχηγού
Rick Moody/Mary Gaitskill: ΗΠΑ: Σέξ και κεφάλαιο
Juan Villoro: Τσιάπας: η επιστροφή των αδιάφθορων
Υποδιοικητής Μάρκος/Carlos Monsivais: Διάλογος με τον Μάρκος
Shashi Tharoor: Ινδία: Touchable [Προσιτός]
Nurrudin Farah: Ένα λυκόσκυλο στο Μογκαντίσιο!
Achmat Dangor: Νότια Αφρική: Η απρόσβλητη καρδιά του Τζίμμυ
Malek Alloula: Αλγερία: haram/hallal ή το κατάλυμα και το καταφύγιο

Ανεπίκαιρα : Arno Schmidt

Μέρος δεύτερο : Αρχαιολογία της ανάγνωσης
Varlam Chalamov: Οι αθηναϊκές νύχτες
Stanko Cerovic: Ο βράχος του Ποσειδώνα
Bei Dao: Ημερολόγιο των απαγγελιών μου
Bashkim Shebu: Η βιβλιοθήκη του δικτάτορα

Ανεπίκαιρα: Michel Leiris

Μέρος τρίτο : Αυτές οι πόλεις που πεθαίνουν στην αγκαλιά μας
Alia Mamdouh: Βαγδάτη: Αυτές οι πόλεις που πεθαίνουν στην αγκαλιά μας
Jade Tabet: Βηρυτός: η μνήμη της πέτρας
Rolando Sanchez Mejias: Αβάνα: Ιστορίες του Όλμο
Jovica Acin: Η κατοικία των εξορίστων
Mehmed Uzun: Ντιγιάρμπακιρ: Το χαστούκι
Leila Shadid: Ο Ζαν Ζενέ και η θέση της αιφνίδιας αναχώρησης

Απόσπασμα

[…] καθιστούμε τους άλλους απρόσιτους, για να μπορούμε να ζούμε σαν όνειρο τη ζωή μας.
Από το όνειρο μας αφυπνίζουν, ωστόσο, οι ποιητές και οι συγγραφείς μας. Καμιά φορά φαίνεται να μην υπηρετούν άλλο στόχο. Σίγουρα, δεν υπηρετούν υψηλότερο στόχο. Μας αφυπνίζουν στη θέα και τη φωνή των φτωχών και των αρρώστων, στην κοντινή εγγύτητα του απρόσιτου, κι έτσι μας αφυπνίζουν για να δούμε τη ματαιοδοξία μας, την απληστία μας και τη θνητότητά μας και μας επαναφέρουν, εκόντες άκοντες, στην ανθρωπιά που όλοι μοιραζόμαστε. Οι ποιητές και οι συγγραφείς εξοργίζουν τους επίμονους ονειροπόλους ανάμεσά μας και γεμίζουν χαρά όσους βγαίνουν απ' τον ύπνο και, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, οι παλαιές κάστες των πολιτικών, των παπάδων, της αστυνομίας και των γκάνγκστερ καταδιώκουν τους ποιητές και τους συγγραφείς μας, τους φυλακίζουν και τους λογοκρίνουν, και, όταν έχουν την ευχέρεια, τους δολοφονούν. Προσπαθούν να οδηγήσουν τους ποιητές και τους συγγραφείς μας στο χώρο των αοράτων και της σιωπής.
Προσπαθούν να τους καταστήσουν ίδιους μ' εκείνους των οποίων τη ζωή τιμούν στα ποιήματα και τα γραπτά τους: απρόσιτους.
Αυτός είναι ο σύνδεσμος -μεταξύ των απρόσιτων, των ποιητών, των συγγραφέων και των ονειροπόλων που μόλις ξύπνησαν- που κατέστησε αναγκαία τη δημιουργία του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων. Υπάρχουμε για να συντηρούμε αυτούς τους δεσμούς. Το δίκτυο των Πόλεων Καταφυγίων δουλεύει για να εμποδίσει όσες παλαιές πολιτικές και θρησκευτικές κάστες προσπαθούν να καταλύσουν αυτούς τους δεσμούς. Και αυτή η επιθεώρηση, το Αουνταφέ, υπάρχει για να τους φέρνει στο φως και να τους τιμά.
Από την εισαγωγή του Russell Banks, Προέδρου του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων