|
ΜΠΟΥΣΑΡ ΖΑΚ - ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟ ΠΑΡΑ ΔΗΜΟΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Παρουσίαση
Το ποιητικό έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου δεν έχει μεταφραστεί
σε βαθμό που θα επέτρεπε στους ξένους κριτικούς να αποτιμήσουν
τη ρηξικέλευθη προσφορά του στην ελληνική ποίηση και στον ευρωπαϊκό
Υπερρεαλισμό.
Παρόλο που αποτελούν ορόσημο στη νεοτερική ποίηση, οι δύο πρώτες
συλλογές του Εμπειρίκου, Υψικάμινος και Ενδοχώρα, παραμένουν
σχετικά ανερμήνευτες, σε λεπτομέρειες, προφανώς γιατί παρουσιάζουν
το δυσνόητο της "αυτόματης γραφής". Συχνά η ελληνική
κριτική βασίζει την ερμηνεία της στις επόμενες ?πιο βατές? συλλογές
του ποιητή.
Από χρόνια ο Ζακ Μπουσάρ μεταφράζει το ποιητικό έργο του Ανδρέα
Εμπειρίκου στα γαλλικά. Η μετάφρασή του της Υψικαμίνου και της
Ενδοχώρας είναι η μοναδική ώς τώρα. Ο μεταφραστής προτείνει
μια πρωτότυπη προσπέλαση του έργου που συνδυάζει ερμηνεία και
αναδημιουργία. Μια παρόμοια πρόταση ενδέχεται να ενδιαφέρει
και τον Έλληνα αναγνώστη.
Με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννηση
του Ανδρέα Εμπειρίκου συγκεντρώνονται εδώ μερικές από τις μελέτες
που δημοσίευσε τα τελευταία χρόνια ο Ζακ Μπουσάρ σε ελληνικά
και ξένα περιοδικά.
Τα δέκα κείμενα που παρουσιάζονται στον τόμο αυτό είναι τα
εξής:
1. Ανδρέας Εμπειρίκος - Ο μύστης του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα
2. Η ενεδρεύουσα σαγήνη της ποίησης του Ανδρέα Εμπειρίκου
3. Η ερωτική σύνταξη του Ανδρέα Εμπειρίκου
4. Η "ποίησις" του Ανδρέα Εμπειρίκου
5. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος και η αυτόματη γραφή
6. Ο ήχος, το νόημα και η σιωπή στην ποιητική μετάφραση : η
περίπτωση του Ανδρέα Εμπειρίκου
7. Traducteur - transe-ducteur
8. Ο καναδικός μύθος στο έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου
9. Ο Εμπειρίκος αναγνώστης του Προυστ
10. "Sexy Mary"
|
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Jacques Bouchard γεννήθηκε στο Κεμπέκ στα 1940. Σπούδασε
κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ του Κεμπέκ. Έμεινε στην
Ελλάδα από τα 1965 ώς τα 1970 και ειδικεύτηκε στις νεοελληνικές
σπουδές υπό την καθοδήγηση του Κ. Θ. Δημαρά. Κατά την ίδια περίοδο
παρακολούθησε μαθήματα νεοελληνικής του Γ. Μπαμπινιώτη και συμμετείχε
στις εργασίες του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο
Ερευνών ως ελεύθερος συνεργάτης. Στα 1970 υποστήριξε στο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τον Γεώργιο Τερτσέτη·
εισηγητής ήταν ο Γ. Π. Σαββίδης. Διετέλεσε καθηγητής αρχαίας και
νέας ελληνικής στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ από τα1970 ώς τα 1973. Από
τα 1973 είναι καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής
του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ.
Έχει εκλεγεί στα 2001 πρώτος κάτοχος της Έδρας Φ. Β. Παπαχρηστίδη
στο Πανεπιστήμιο McGill και έχει διοριστεί διευθυντής του νεοσύστατου
Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Νεοελληνικών Σπουδών του Μοντρεάλ.
Είναι μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών
της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά.
Τα κυριότερα επαγγελματικά του ενδιαφέροντα είναι ο ελληνικός
Διαφωτισμός, ο ελληνικός Υπερρεαλισμός και η λογοτεχνική μετάφραση.
Έχει δημοσιεύσει με γαλλική μετάφραση μια κριτική έκδοση των Φιλοθέου
Παρέργων του Νικόλαου Μαυροκορδάτου καθώς και τη μετάφραση της
Υψικαμίνου (Actes Sud, 1991) και της Ενδοχώρας (L' Harmattan,
2001).
Έχει μεταφράσει στη γαλλική, εκτός από τον Εμπειρίκο, ποιητές
και συγγραφείς όπως ο Μ. Σαχτούρης, ο Ν. Εγγονόπουλος, ο Ε. Κακναβάτος,
ο Π. Μάτεσις, η Μ. Καραπάνου, η Ζ. Ζατέλη, κ.ά.
|