Το Μπαμπάκι στο Χάρλεμ είναι το δεύτερο βιβλίο του Τσέστερ Χάιμς με ήρωες τους Μακάβριο Εντ και Νεκροθάφτη Τζόουνς που κυκλοφορεί στις εκδόσεις Άγρα (μετά το Χαμός στο Χάρλεμ, Άγρα 2001).
Την έκδοση συνοδεύει Επίμετρο με το κείμενο του μεγάλου γάλλου ειδικού του αστυνομικού μυθιστορήματος Francis Lacassin, Chester Himes ή Η γιορτή των τρελών, και Εργοβιογραφία του συγγραφέα.
Ο αναγνώστης μπορεί επίσης να ανατρέξει στο κείμενο του Jean-Patrick Manchette για τον Χάιμς που συνοδεύει την έκδοση του Χαμός στο Χάρλεμ.

Απόσπασμα

[…] Είχε περάσει μια βδομάδα. Το Χάρλεμ φιγουράριζε στα πρωτοσέλιδα των λαϊκών εφημερίδων. Καυτές σκουρόχρωμες γκόμενες και σχιζοφρενείς δολοφόνοι αναμειγνύονται με συνταγματάρχες από το Νότο και δύο τρελούς ντετέκτιβ του Χάρλεμ. Για την τέρψη του κοινού. Η μακάβρια αναφορά στις ληστείες και τους φόνους παρουσίαζε το Χάρλεμ σαν κόλαση του εγκλήματος. Ο Ντικ Ο' Χάρα και η Άιρις είχαν κατηγορηθεί για συνωμοσία απάτης και δολοφονία δεύτερου βαθμού. Η Άιρις ούρλιαζε με μεγάλα γράμματα ότι είχε εξαπατηθεί από την αστυνομία. Το κίνημα Επιστροφή στην Αμερική συναγωνιζόταν με το κίνημα Επιστροφή στο Νότο να κατακτήσει τη συμπάθεια του κοινού.
[…] Ο Νεκροθάφτης έβαλε μπροστά και ξεκίνησαν. Ήταν συνοφρυωμένος από τις σκέψεις του. "Εντ, κάτι ξεχνάμε". "Ναι, γαμώτο. Ξεχνάμε να σκοτωθούμε". "Θέλω να πω, αυτό το περιστατικό δεν σου λέει κάτι;" "Μου λέει να φύγω από το Σώμα όσο είναι ακόμα καιρός". "Θέλω να πω, τόσος παραλογισμός πρέπει να έχει κάποιο νόημα στο τέλος", επέμεινε ο Νεκροθάφτης καθώς έμπαινε στο πέρασμα του Ηστ Σάιντ. "Πιστεύεις αυτή τη μαλακία που λες;"

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Τσέστερ Χάιμς (29/7/1909 - 13/11/1984) γεννήθηκε στο Οχάιο από μαύρους γονείς. Το 1928 καταδικάζεται σε εικοσαετή κάθειρξη για ένοπλη ληστεία. Αρχίζει να γράφει στη φυλακή και να δημοσιεύει διηγήματα. Το 1936 βγαίνει με αναστολή και συνεχίζει τις συγγραφικές του αναζητήσεις με προβληματισμούς για τα ζητήματα των μαύρων της Αμερικής, με μέτρια επιτυχία.
Το 1957, συναντάει στο Παρίσι -όπου έζησε από το 1954 ώς το 1965- τον Μαρσέλ Ντυαμέλ, διευθυντή της ιστορικής Serie Noire (Μαύρης Σειράς) που τον παροτρύνει να γράψει αστυνομικά. Είναι η αρχή μιας μεγάλης πορείας που θα τον κάνει γνωστό παγκοσμίως. Τα βιβλία του αρχίζουν να βγαίνουν περίπου ταυτόχρονα σε Γαλλία και Αμερική. Θα συγγράψει εν όλω εννέα αστυνομικά βιβλία με φόντο το νέγρικο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, αρχής γενομένης με το Χαμός στο Χάρλεμ, το 1957 (Άγρα, 2001), που το 1958 θα βραβευτεί με το Πρώτο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας.
Από το 1965, ο Χάιμς εγκαθίσταται στην Ισπανία, όπου και πέθανε, στην Μπενίσα, το 1984. Ο θάνατός του προκαλεί μια έκρηξη κριτικών δημοσιευμάτων και δημοσίου ενδιαφέροντος στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το 1991 εκδίδεται πια στην Αμερική η συλλογή ιστοριών του The Collected Stories of Chester Himes - πολλές απ' αυτές δημοσιεύονται για πρώτη φορά στα αγγλικά.
Εκτός από μυθιστορήματα, ο Χάιμς δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του σε δύο τόμους, The Quality of Heart (Νέα Υόρκη, 1972) και My Life of Absurdity (Νέα Υόρκη, 1976), και μια συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων με τίτλο Black on Black (Νέα Υόρκη, 1975).
Ο Τσέστερ Χάιμς έχει δικαιωματικά τη θέση του δίπλα στον Χάμμετ - από τον οποίο έχει επηρεαστεί-, τον Τσάντλερ και όλους τους μεγάλους συγγραφείς του είδους.