Ιδού, πιο αναλυτικά, οι τίτλοι των άρθρων:
- Η επιστροφή της βαλκανοποίησης στον γενέθλιο τόπο της (Στέφανος Γεράσιμος)
- Μια σερβοκροατική οικογένεια (Bosko Budisavljevic)
- Η διεθνής κοινότητα και τα Βαλκάνια (Frank Debie)
- Πόλεμος και μνήμη του πολέμου στον γιουγκοσλαβικό χώρο (Xavier Bougarel)
- Η Βοσνία, ενιαίο κράτος; (Laurence Robin-Hunter)
- Ράσκα 1999-2000. Η επιστροφή του "ζητήματος του Σαντζάκ"; (Michailo Petrovic)
- Η κοινωνία του Κοσόβου στο επίκεντρο της δεκαετούς κρίσης (Nathalie Clayer)
- Η εθνικιστική απόκλιση στη Σερβία: 1987-2000 (Yves Tomic)
- Αλβανός στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90 (Nathalie Clayer)
- Όταν ο (δικέφαλος) αετός δεν ξέρει πια να πετά (Mesut Tufan)
- Ελληνοποίηση των Βαλκανίων ή βαλκανοποίηση της Ελλάδας; (Γιώργος Πρεβελάκης)
- Η Βουλγαρία ένδεκα χρόνια μετά: η τυπική περίπτωση μιας ευρωπαϊκής βαλκανικότητας (Nadege Ragaru)
- Να ανοίξουμε τα μάτια μας μπροστά σε μια νέα φτώχεια (Bernard Lory)

Και ιδού πώς θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς τον χαρακτήρα, την αναγκαιότητα και την οπτική γωνία μέσα από τις οποίες συγκροτήθηκε ο τόμος αυτός:
"Η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού μεταξύ 1989-1991 οδηγεί συγχρόνως στην κατάρρευση της τάξης πραγμάτων που είχε επιβληθεί το 1919 στις Βερσαλλίες. Η Γιουγκοσλαβία διασπάται και το φάσμα της βαλκανοποίησης επανεμφανίζεται στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης.
Σήμερα, οι λαοί των Βαλκανίων αγωνίζονται μέσα σε μια δαιδαλώδη αντίφαση: την επιθυμία να σχηματίσουν ή να ισχυροποιήσουν κράτη-έθνη, χρησιμοποιώντας τον πιο άγριο εθνικισμό, και, συγχρόνως, τη φιλοδοξία να ενταχθούν σε ένα υπερεθνικό σύνολο, την Ευρωπαϊκή Ένωση· από τη Βοσνία, που οι συμφωνίες του Ντέητον τη διαίρεσαν σε δύο ανεξάρτητες και ανταγωνιστικές οντότητες, φέρνοντας αντιμέτωπους τους Σέρβους και τους Κροατο-Μουσουλμάνους, μέχρι το Κόσοβο, όπου ο πόλεμος τελείωσε πρόσφατα, και τη Σερβία, η οποία πέρασε στο μετά τον Μιλόσεβιτς καθεστώς, περνώντας από το Σαντζάκ, έδαφος μοιρασμένο ανάμεσα στη Σερβία και το Μαυροβούνιο, που κατοικείται από μια μη αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα. Δεν θα παραβλέψουμε τις κοινωνικές συνέπειες της κατάρρευσης του κομμουνισμού, που οδήγησε στην ανάδυση νεόπλουτων, οι οποίοι επιδεικνύουν τον πλούτο τους χωρίς ντροπή, και νεόπτωχων, των οποίων η αστική άνεση, που την κληρονόμησαν από την περίοδο του κομμουνισμού, καλύπτει την ανικανότητα να ανταποκριθούν ακόμη και στις τρέχουσες δαπάνες…
Οι απαισιόδοξοι θα ισχυριστούν ότι αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια τροφοδότησαν τα μίση για πολλούς αιώνες ακόμη. Οι αισιόδοξοι μπορούν, αντιθέτως, να ελπίζουν σε μια κάθαρση, δίνοντας στις νέες γενιές να καταλάβουν τον παραλογισμό της επιβολής μιας ταυτότητας διαμέσου της εκμηδένισης του άλλου. Εν αναμονή, πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό, τον συνολικό απολογισμό. Σε αυτό φιλοδοξεί να συμβάλλει η παρούσα συλλογή."

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Στέφανος Γεράσιμου είναι καθηγητής γεωπολιτικής και πολεοδομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VII. Οι έρευνές του αφορούν την Τουρκία, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Στις εκδόσεις Autrement έχει διευθύνει τα εξής έργα: Les Turcs (στη σειρά "Monde"), και Istanbul (στη σειρά "Memoires"). Έχει επίσης συγγράψει τα βιβλία: Questions d'Orient (εκδόσεις La Decouverte, 1993) και Constantinople, de Byzance a Istanbul (εκδόσεις Place des Victoires, Παρίσι 2000).