<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



Richard Kendall - Τα παρασκήνια του Ντεγκά

Παρουσίαση

Στα παρασκήνια ενός θεάτρου, όνειρο και πραγματικότητα προσκρούουν σ' έναν ενδιάμεσο κόσμο από μεταβατικές ταυτότητες και εύθραυστη γοητεία, χάος, επαναληπτική ανία και αλλόκοτες αντιφάσεις.
Αυτός ακριβώς ο εφήμερος, παροδικός κόσμος με τα οπτικά του αινίγματα αποσχόλησε τον Edgar Degas περισσότερο από σαράντα χρόνια της καλλιτεχνικής του ζωής και μας άφησε το λιγότερο χίλια σχέδια, παστέλ, χαρακτικά και λάδια -χωρίς να υπολογίσει κανείς φωτογραφίες, ποιήματα και κέρινα αγάλματα-με θέμα τον χορό. Τα παράδοξα του κόσμου της χορεύτριας είναι το αντικείμενό του: η καθημερινή και άχαρη άσκηση, οι θλιβεροί διάδρομοι, η στιγμή της μεταμόρφωσης όταν εισέρχεται και όταν εξέρχεται από τη σκηνή, η βαρετή αναμονή και οι βρόμικες ερωτικές μηχανορραφίες στα παρασκήνια… Είναι εικόνες που μας αφηγούνται τον δύσκολο και σύναμα εύθραυστο κόσμο του χορού του 19ου αιώνα.
Ο Richard Kendall, με την εξαιρετική του γνώση για τον Ντεγκά, μας εισάγει με το προλογικό του κείμενο σ' αυτόν τον κόσμο και στην τέχνη του, αρχίζοντας από τους πρώτες πίνακες του με θέμα το χορό, στα τέλη της δεκαετίας του 1860, και διατρέχοντας την πορεία του καλλιτέχνη μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Μια επιλογή από 35 έργα, σχέδια, σπουδές, παστέλ και λάδια -που συμπληρώνονται από τρεις φωτογραφίες παρμένες από τον ίδιο τον ζωγράφο, μία μονοτυπία και ένα γλυπτό-, αποκαλύπτει, μέσα από τις σελίδες του θαυμάσιου αυτού μικρού λευκώματος, όλη τη χρωματική παλέτα του ζωγράφου, τα ζωηρά μπλέ, τα πράσινα, κίτρινα ή κόκκινα χρώματα και τις απαλές παραλλαγές τους, και την εκφραστική του δύναμη στην απεικόνιση της κίνησης και της εσωτερικής της παρόρμησης.

Απόσπασμα

Γιατί ο Ντεγκά να επανέρχεται άραγε στο θέμα του χορού σε τόσους πίνακες, παστέλ και έργα γλυπτικής; Κανένας καλλιτέχνης πριν απ' αυτόνδεν εντρύφησε με τόση εμμονή σ' αυτό το θέμα.
[…] Ο Ντεγκά είχε πει μια μέρα στον έμπορο τέχνης Ambroise Vollard, τον οποίο γνώρισε προς το τέλος της ζωής του:"Με αποκαλούν ζωγράφο των χορευτριών, χωρίς να καταλαβαίνουν πως η χορεύτρια δεν είναι για μένα παρά μία πρόφαση για να ζωγραφίσω όμορφα υφάσματα και για να αποδώσω την κίνηση…"
[…] Το σχόλιο του Ντεγκά μας υπενθυμίζει, εντούτοις, ότι η πρόθεσή του ήταν να ξεπεράσει τον απλό ρόλο του χρονικογράφου της σύγχρονης εποχής. Το μπαλέτο τού επέτρεπε, καταρχήν και πριν απ' όλα, να αναμετρηθεί με το ανθρώπινο σώμα, την ουσιαστική δηλαδή πρόκληση κάθε καλλιτέχνη και την πρώτιστη μέριμνα όλων των μεγάλων δασκάλων, που δεν έπαψε να τους τιμά με σέβας. Η χορεύτρια, σε στάση ανάπαυσης ή ανάτασης, εγκλείει μέσα της όλο το φάσμα της δυναμικής της σωματικής κίνησης και μετουσιώνεται στο σύγχρονο ανάλογο ηρωίδων, θεοτήτων, νυμφών ή δρυάδων του παρελθόντος. Ο Ντεγκά μελετούσε μια μπαλαρίνα στο ατελιέ του, σχεδιάζοντας μια τεχνητή πόζα της, με τον ίδιο τρόπο που ένας Ραφαήλ μεταμόρφωνε ένα μοντέλο σε άγγελο, ή ένας Πουσέν φιλοτεχνούσε γυναίκες της αρχαιότητας.


Βιογραφικά στοιχεία

Ο ιστορικός τέχνης Richard Kendall θεωρείται ένας από τους πλέον έγκυρους γνώστες της τέχνης του Ντεγκά ανά τον κόσμο. Έχει συγγράψει πολυάριθμες μελέτες και άρθρα για τον καλλιτέχνη, καθώς και για τον ιμπρεσσιονισμό. Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις ως επίτροπος και σύμβουλος, εκ των οποίων στις: Degas Landascapes στη Νέα Υόρκη το 1993, Degas intime στην Κοπεγχάγη το 1994, και πρόσφατα, Degas beyond impressionism στο Λονδίνο.


Πίσω