<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



EMILY DICKINSON

ΤΟ ΜΕΓΑ ΥΔΩΡ

Παρουσίαση
Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώθηκαν 27 ποιήματα της Emily Dickinson που ο Διονύσης Καψάλης μετέφρασε τα τελευταία χρόνια (τα περισσότερα έχουν γνωρίσει αλλού την πρώτη τους δημοσίευση). Ιδού πώς ο μεταφραστής σχολιάζει την ποίηση της Emily Dickinson στον πρόλογο του βιβλίου: "Η ποίηση της Έμιλυ Ντίκινσον, όλη σχεδόν επιθανάτια, πραγματεύεται, κατά τρόπο εξωφρενικά διαυγή κάποτε, την αθανασία για την οποία δικαιούνται ίσως να μιλούν ακόμα οι άνθρωποι - ή δεν δικαιούνται. Μοιάζουν όλα μεταφυσικά παράδοξα τα οποία βρέθηκαν αίφνης να αντλούν τα αποδεικτικά στοιχεία του συλλογισμού τους από τον φυσικό κόσμο. Πουλιά, δέντρα, φυτά, νερά, πέτρες, άνθρωποι, το χώμα - όλα γίνονται μέρη ενός πρωτοφανούς μεταφυσικού επιχειρήματος, μιας πυκνής υφής διανοημάτων που διαδραματίζονται μέσα στον πυρήνα του λυρικού εγώ και έχουν ως σταθερή αναφορά τη θνητότητα. Η αθανασία της Έμιλυ Ντίκινσον, σφυρηλατημένη πάνω στην πραγματικότητα του θανάτου, δεν είναι αίτημα ή θεολογικό αξίωμα. Είναι μια επώδυνη υπόθεση εργασίας για την κατανόηση του φυσικού κόσμου και όρος της συνάφειάς του με τον ανθρώπινο νου. Δύσκολα θα βρει κανείς στο δυτικό κόσμο ποίηση τόσο βαθιά αλληλέγγυα με τον πόνο της θνητότητας."


Απόσπασμα

[ποίημα 245, περ. 1861]
Κρατούσα ένα κόσμημα στο χέρι,
Κι ύπνος βαρύς με βρήκε -
Η μέρα ήταν ζεστή, πράο τ' αγέρι,
Κι είπα πως μου ανήκε.

Ξυπνώ, το τίμιο χέρι μου μαλώνω -
χάθηκε το πετράδι·
τώρα μια μνήμη αμέθυστου και μόνο
κοιμίζω κάθε βράδυ.


[ποίημα 449, περ. 1862]
Πέθανα για την ομορφιά,
και μπαίνοντας στο χώμα
ακούω κάποιον ν' ακουμπούν
σε πλαϊνό μου δώμα.

Ψιθύρισε, τί έφταιξε;
"η ομορφιά" του είπα·
"για την αλήθεια πέθανα"
είπε "κι είμαστε αδέρφια".

Κι όπως μιας νύχτας συγγενείς
μιλήσαμε, ωσότου
βρύα ήρθαν στα χείλη μας
κι έκρυψαν τ' όνομά μας.


Βιογραφικά στοιχεία

Η Έμιλυ Ντίκινσον γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1830 στο Άχμερτ, πολίχνη της πολιτείας της Μασαχουσέτης, όπου έζησε σχεδόν όλη τη μοναχική ζωή της. Πέθανε τον Μάιο του 1886. Κάπου δέκα, όλα κι όλα, ποιήματά της δημοσιεύτηκαν όσο ζούσε, σε εφημερίδες κυρίως, από αντίγραφα που βρίσκονταν σε χέρια φίλων ή θαυμαστών, χωρίς η ίδια η Ντίκινσον να έχει καμία απολύτως σχέση με τη δημοσίευση. "Η δημοσίευση" έγραφε "είναι η δημοπρασία του ανθρώπινου νου". Το 1858, στα εικοσιεπτά της, αρχίζει να σταχώνει τα χειρόγραφά της σε αυτοσχέδια τεύχη. Annus mirabilis του λυρικού της βίου το 1863, με 295 ποιήματα. Η τελευταία φιλολογικά αξιόπιστη έκδοση του έργου της (The Poems of Emily Dickinson, edited by R. W. Franklin, Cambridge, Massachusetts, 1999) ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των ποιημάτων της σε 1789. Τίτλους στα ποιήματά της δεν έδωσε ποτέ.

Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. Αν δεν ζω όταν οι τσίχλες [ 182 ]
2. Έλα, αργά αργά, Εδέμ ! [ 211 ]
3. Κρατούσα ένα κόσμημα στο χέρι [ 245 ]
4. Είναι μια κλίση τον φωτός [ 258 ]
5. Όταν η νύχτα φεύγει, κι είναι [ 347 ]
6. Την έτρεμα την πρώτη τσίχλα [ 348 ]
7. Έπεφταν σαν αστέρια, σαν νιφάδες [ 409 ]
8. Στο μαύρο συνηθίζουμε σκοτάδι [ 419 ]
9. Το πρόσωπο, μισοκρυμμένο [ 421 ]
10. Στην οικουμένη γράφω γράμμα [ 441 ]
11. Πέθανα για την όμορφιά [ 449 ]
12. Απ' τον αιθέρα πιο πλατύς [ 632 ]
13. Και η ψυχή στον εαυτό της [ 683 ]
14. Δεν πέρασα τον θάνατο να πάρω [ 712 ]
15. Η Φύση κάνει να διψούμε [ 726 ]
16. Έπεσε στα δικά μου μάτια [ 747 ]
17. Από κενό σ' άλλο κενό [ 761 ]
18. Στρώσε μεγάλο το κρεβάτι [ 829 ]
19. Αφού τον ήλιο είδα να βγαίνει [ 888 ]
20. Κρύφτηκα μες στο άνθος μου και μπήκα [ 903 ]
21. Πώς έκλεισαν κατόπιν τα νερά [ 923 ]
22. Μια λέξη στο χαρτί ριγμένη [ 1261 ]
23. Δεν ξέρω πότε ξημερώνει [ 1619 ]
24. Υπάρχει μοναξιά του χώρου [ 1695 ]
25. Πριν απ' το τέλος η ζωή μου [ 1732 ]
26. Η φήμη είναι μέλισσα [ 1763 ]
27. Ο πιο γλυκός μέσα στη θλίψη [ 1764 ]
ΣΗΜΕΙΩΜΑ


Πίσω