Η απογευματινή βόλτα του Αι-Γιώργη , 1995-2000, ακρυλικό σε ξύλο, 84 Χ 84 εκ.
Τα περί Κόνανον Ι, 2001-2004, μεικτή τεχνική σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.
Τα περί Κόνανον ΙΙ , 2002, μεικτή τεχνική σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.
Πορεία προς το μοναστήρι το λεγόμενο Καταβύθιση , 2002, μεικτή τεχνική σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.
Ενθύμιον Παλμύρας και Νεαπόλεως , 2003, μεικτή τεχνική σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.
Νυκτιπόλοι μάγοι, βάκχοι, λήναι, μύσται ΙΙ , 2003, ακρυλικό σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.
Στα πουλιά αρέσει ο Πλάτωνας , 2003-2004, ακρυλικό σε ξύλο, 100 Χ 100 εκ.

Οι πίνακες αυτοί παρουσιάζονται στο παρόν λεύκωμα με ένα ιδιαίτερο και γοητευτικό τρόπο, που μαρτυρεί τη διαδικασία εξέλιξής τους. Ο ζωγράφος μάς εισάγει κατά κάποιο τρόπο στα μυστικά του εργαστηριακής και πνευματικής καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

«Μου αρέσει να φαντάζομαι τις εκθέσεις μου σαν κεφάλαια ενός βιβλίου που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο Εις άγραν της ζωγραφικής νήσου», λέει ο Αλέκος Λεβίδης στο κείμενο που προηγείται των ζωγραφικών έργων. «Οι πίνακες που απαρτίζουν το «κεφάλαιο» που εκθέτω τώρα έχουν το εξής κοινό σημείο: είναι κατεξοχήν έργα αφηγηματικά. Μορφοποιήθηκαν στο νου και υλοποιήθηκαν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μέσα από μια διαδικασία αντίστοιχη με τη συγγραφική. Προηγήθηκαν πολλές σημειώσεις, πολλά σχέδια, πριν οι εικόνες πάρουν τη μορφή του πίνακα. Δουλεύτηκαν, υπέστησαν διορθώσεις και ανατροπές, έμειναν στο εργαστήριο με την όψη στραμμένη στον τοίχο, καμιά φορά για χρόνια, ενώ παράλληλα γινόντουσαν άλλα έργα και άλλες εκθέσεις.

Μαζί με τα τελικά έργα σε ξύλο εκθέτω, όπως εξάλλου έχω κάνει και στο παρελθόν, σημειωματάρια με εικονογραφικές σημειώσεις αλλά και μία σειρά έργων σε χαρτί, που αποτελούν ακριβώς μέρος τω προπαρασκευαστικών μελετών και του εικαστικού υλικού που γεννήθηκε παράλληλα με τους πίνακες. Πιστεύω πως αυτό το υλικό λειτουργεί άλλοτε αυτόνομα και άλλοτε όπως οι υποσημειώσεις σε δοκίμια ή και σε ποιήματα. Με την ίδια λογική σχεδίασα το βιβλίο που ακολουθεί αυτήν την έκθεση.» Και γι' αυτό ο ζωγράφος προειδοποιεί τον αναγνώστη και θεατή: «Τα μικρά κείμενα που συνοδεύουν το εικαστικό υλικό δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να εκληφθούν σαν ερμηνευτικά των εικόνων αλλά σαν πληροφορίες για το πνευματικό και ψυχολογικό κλίμα μέσα στο οποίο γεννήθηκαν.»

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αλέκος Λεβίδης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Το 1963 άρχισε σπουδές σκηνοθεσίας και σκηνογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Theatre des Nations , στο Παρίσι. Συνέχισε τις σπουδές του (1964-1969) και πήρε δίπλωμα αρχιτεκτονικής από την Ecole d' Architecture de l' Universite de Geneve.
Από το 1982 έχει κάνει 16 ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί των Αθηνών (Ώρα, Σκουφά, Άστρα, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γκαλερί 3, Τεχνόπολη-Γκάζι), των Χανίων (Μυλωγιάννη), της Πάτρας (Πολύεδρον), όπως και στο Φεστιβάλ Άργους και στην Δημοτική Βιβλιοθήκη της Caen, στη Γαλλία. Έργα του παρουσιάστηκαν επίσης σε 19 ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Ο Αλέκος Λεβίδης έχει επίσης κάνει τοιχογραφίες (σε ιδιωτικές κατοικίες), σκηνικά για την Αντιγόνη του Σοφοκλή (1991, Νέα Σκηνή, Αθήνα) και για την όπερα του Γ. Κουμεντάκη Έσσεται ήμαρ… (1995, Φεστιβάλ Άργους, Αρχαίο Θέατρο Άργους), και έχει ασχοληθεί με τον σχεδιασμό εξωφύλλων βιβλίων και διαφόρων εντύπων.
Έχει εκδώσει έξι βιβλία με έργα ζωγραφικής του: Ζωγραφική 1982-1986 (1986), Εικονογραφίες (1988), Λουόμενοι (1990), Αντιγόνη - Περί την απεργασίαν των όψεων (1994), Ζωγραφική για βιβλία (1998) και Δώδεκα πίνακες (2004), όλα στις εκδόσεις Άγρα, όπου έχει επίσης μεταφράσει και επιμεληθεί το 35 Βιβλίο της Φυσικής Ιστορίας του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, Περί της Αρχαίας Ελληνικής Ζωγραφικής (1994). Το τελευταίο αυτό έργο τιμήθηκε το 1995 με το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000 εκδόθηκε επίσης το έργο του Μεγάλη Ελλάδα και Ελληνικά μνημεία της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας (ημερολόγιο του 2000).
Από το 1995 μέχρι σήμερα συμμετείχε σε συνέδρια στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, με θέμα τη αρχαία ελληνική και βυζαντινή ζωγραφική τέχνη, τα πορτραίτα του Φαγιούμ, τα χρώματα και τις αναμείξεις τους.