ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ - Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Παρουσίαση

Κυκλοφόρησε στις Εκδόσεις Άγρα το πεζογράφημα του Θεσσαλονικιού πρωτοπόρου συγγραφέα του Πεθαίνω σαν χώρα Δημήτρη Δημητριάδη. Πρόκειται για ένα αφήγημα που έχει σαν αντικείμενο μια διπλή μεταφορά, πραγματική και «μεταφορική». Η έκδοση συνοδεύεται από ένα επίμετρο του συγγραφέα με τίτλο Η μεταφορά της μεταφοράς και η μεταφορά της μεταφοράς.
«Μόλις βγήκε, της ακούστηκε ένα γέλιο. Ήταν τόσο μεταλλικά διαπεραστικό, που, στην αρχή, της φάνηκε πως δεν ήταν γέλιο, ένας σιγμός που δεν έβγαινε από άνθρωπο, η αφύσικα μεγάλη διάρκειά του όμως της έδωσε τον χρόνο να καταλάβει πως κάποιος ή κάποια γελούσε· παρ' όλ' αυτά, και ενώ συνεχιζόταν αμείωτο, εξακολουθούσε να της δίνει την εντύπωση πως δεν ήταν γέλιο, έμοιαζε περισσότερο με κραυγή ζώου που το βασανίζουν εξαντλητικά με κάποιο κοφτερό όργανο…
»Καθώς προχωρούσε προς την στάση του λεωφορείου, κι άλλες φωνές, ασαφής σύνθεση από υλακές, ολολυγμούς και σπαρακτικά γρυλίσματα, στην ίδια κλίμακα με το γέλιο, της ακούγονταν από δω κι από κει. Μολονότι τις είχε ακούσει κι άλλες φορές αυτές τις μεικτές κραυγές, ποτέ δεν κατάφερνε, όταν έκανε αυτήν την απόσταση ανάμεσα στο σπίτι της και στην στάση, να προλάβει και να ανακόψει ένα δυσάρεστο ξάφνιασμα, και καμία εξοικείωση μ' αυτές δεν μπορούσε να μετριάσει τον συγκλονιστικό αντίκτυπο που είχαν μέσα της. Κάθε φορά, πριν βγει, προσπαθούσε να προετοιμάσει τον εαυτό της, ποτέ όμως δεν ήταν τόσο έτοιμη ώστε να διανύσει αδιάφορη και απρόσβλητη, πλήρως αβλαβής, ούτε την μικρή απόσταση.»

Βιογραφικά στοιχεία

O Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Bρυξέλλες από το 1963 μέχρι το 1968. Eκεί έγραψε, το 1965-66, το πρώτο θεατρικό του έργο, H τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau , το 1968, στο Theatre de la Commune d' Aubervilliers, στο Παρίσι.
Tο 1978 εκδόθηκε το Πεθαίνω σαν χώρα, το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα K ατάλογοι 1-4 και το 1983 το θεατρικό του έργο H Nέα Eκκλησία του Aίματος.
Aκολούθησαν: H Aνάθεση, H Ανθρωπωδία, Προοίμιο σε μια χιλιετία (πεζογράφημα, 1986), Kατάλογοι 5-8 (ποιητική ενότητα, 1986), Tο Ύψωμα (θεατρικό έργο, 1990), H Άγνωστη Aρμονία του Άλλου Aιώνα (θεατρικό έργο, 1992), Kατάλογοι 9. Oι Oρισμοί (ποιητική ενότητα, 1994), H A ρχή της Z ωής (1995, θεατρικό έργο που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Σ. Λαζαρίδη στο Θέατρο του Nότου), Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι (2000, ο μονόλογος Λήθη ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit - Odeon , από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Tερζόπουλο), H ζάλη των ζώων πριν την σφαγή (2000, θεατρικό έργο που ανέβηκε στο Θέατρο του Nότου από τον Γ. Xουβαρδά και κυκλοφόρησε το 2002 σε γαλλική μετάφραση από τις Eκδόσεις Les Solitaires Intempestifs), Kατάλογοι 10-12 (ποιητική ενότητα, 2002), Aνθρωπωδία 1 και Aνθρωπωδία 7 (2002- Kρατικό Bραβείο Mυθιστορήματος 2003), Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών (2003, θεατρικό έργο που ανέβηκε στον Eξώστη του Θεάτρου του Nότου, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λάνθιμου, και από την ομάδα Ακτίς Αελίου / Θέατρο Τέχνης, στην Θεσσαλονίκη, το 2004, σε σκηνοθεσία του Νίκου Σακαλίδη).
Tο 2003 παρουσιάστηκε στο Theatre du Rond - Point, στο Παρίσι, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Kόκκου, το Πεθαίνω σαν χώρα, και στη Φλορεντία, από το Teatro di Limonaia, το Πεθαίνω σαν χώρα και H ζάλη των ζώων πριν την σφαγή.
Οι μονόλογοι Οδυσσέας και Ιθάκη παίχτηκαν το 2004 και το 2006 αντίστοιχα, στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, από την θεατρική ομάδα DameBlanche της Χρύσας Καψούλη.
Mετέφρασε έργα των: J. Genet, M. Blanchot, G. Bataille, Nerval, Balzac, W. Gombrowicz, B.- M. Koltes , T. Williams, Moliere, Shakespeare, M. Duras, Maeterlinck, Eυριπίδη και Aισχύλου.
Aπό το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις Eκδόσεις «Άγρα», που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και πολλές μεταφράσεις του.