|
|
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΛΑΣ
ΑΡΧΑΙΟΙ ΛΥΡΙΚΟΙ - Δ'
ΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΙ
Παρουσίαση
Η ιαμβική ποίηση χαρακτηρίζεται από τη χρήση του ιάμβου. Η καθιέρωση του μέτρου αυτού σήμαινε αληθινή επανάσταση στην αρχαία ποίηση. Ο ίαμβος, κατά μία ετυμολογία, παράγεται από το «ιάπτω» και άρα σημαίνει «υβριστής», «στηλιτευτής». Γενικά η ιαμβογραφία συνδέεται ως τέχνη με τη μουσική του αυλού, οργανικά με τις γονιμικές γιορτές και κοινωνικά με τη σάτιρα. Η σάτιρα υπήρξε το σήμα κατατεθέν και η ειδοποιός διαφορά της ιαμβικής από τη λοιπή λυρική ποίηση (τη μελική και τη χορική).
Από τους τρεις μεγάλους εκπροσώπους του είδους ο Αρχίλοχος, ο θεωρούμενος Όμηρος του αρχαϊκού λυρισμού, είναι ο καταγωγικότερος όλων, ο Σημωνίδης εκφραστής κοινωνικού ελέγχου, ενώ ο Ιππώναξ είναι ο περιπλανώμενος που μυκτηρίζει τους προσωπικούς του αντιπάλους.
Η ιαμβογραφία, με τη συνοδεία και των ελασσόνων και με τις λοιπές δυνάμεις του προκλασικού διαφωτισμού, ανοίγει την αυλαία προς τη σάτιρα προσώπων, ιδεών και καταστάσεων και έτσι με τη γλώσσα και τα θέματά της θα τροφοδοτήσει την αρχαία κωμωδία.
|
Βιογραφικά στοιχεία
Ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της Aρχαίας Γραμματείας. Σπούδασε Kλασική Φιλολογία στην Αθήνα. Yπηρέτησε στη Mέση και στην Aνώτατη Eκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Iωαννίνων και του Tμήματος Iστορίας του Iονίου Πανεπιστημίου).
Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση Ποιήματα 1948-1988 (Nεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: Aποθέτης (1993), και Στοιχεία ταυτότητας (1999) και Γεννήτριες (2004). Eπίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων (H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη και Kωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Kωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη (Σκλάβοι πολιορκημένοι και Tο Φως που καίει) και των έργων του A. Kάλβου (Ωδαί, H Iωνιάς, Oι Ψαλμοί του Δαβίδ). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της Ποιητικής και το θέμα του Kλασικισμού του Kάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Kαβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: Kαβάφης και Ιστορία και Ο Kαβάφης και η Δεύτερη Σοφιστική). Tέλος, αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας (Eποπτείες A΄, 1954, Υπερβατική Συντεχνία, 1958, Πλάγιος λόγος, 1989, Ο ποιητής Mίλτος Σαχτούρης, 1997, Eυρυγώνια, 2000, Μανόλης Αναγνωστάκης – Ποίηση και ιδεολογία, 2000).
Tο 2002 κυκλοφόρησε στις Eκδόσεις Άγρα το βιβλίο του Σκαπτή ύλη – Aπό τα σολωμικά μεταλλεία.
Eίναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των Aρχαίων Λυρικών και των Aλεξανδρινών ποιητών: Aρχαίοι Λυρικοί (Χορικολυρικοί, Μελικοί, Ελεγειακοί, Ιαμβογράφοι), τα Eπιγράμματα του Kαλλίμαχου και Tα δημώδη των Aρχαίων και Aττικά συμποτικά, 2001).
Tιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου κρατικού βραβείου κριτικής και δοκιμίου (1987) και του «Mεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας» για το σύνολο του έργου του (1999). |
Περιεσχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ
Εισαγωγικά
Ελεγειακά
Ιαμβικά τρίμετρα
Ιαμβικά τετράμετρα
Επωδές
Ασυνάρτητα
Σπαράγματα
Ύμνοι
Από νεότερα ευρήματα
Παραλειπόμενα
ΣΗΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΑΜΟΡΓΙΝΟΣ
Εισαγωγικά
Ίαμβοι
Ψόγος γυναικών
Σπαράγματα
Ελεγεία
ΙΠΠΩΝΑΞ
Εισαγωγικά
Ιαμβικά τρίμετρα
Από άγνωστα βιβλία
Ικέτης
Περιπλανώμενος
Πάθη και παθήματα
Επωδές
Τετράμετρα και εξάμετρα
Σπαράγματα
Σπαραγμάτων σπαράγματα
Μέλη
ΕΛΑΣΣΟΝΕΣ
Εισαγωγικά
Μαργίτης
Ανάνιος
Άσιος
Έρμιππος
Ευκλείδης
Δίφιλος
Τιμοκρέων
Σουσαρίων
Κράτης
Σκυθίνος
Αισχρίων
Πανάρκης
ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΙ
Εισαγωγικά
Καλλίμαχος
Απολλώνιος ο Ρόδιος
Παρμενίων ο Βυζάντιος
Ερμείας ο Κουριεύς
Κερκίδας ο Μεγαλοπολίτης
Φοίνιξ
Σωτάδης
Ψευδοαρχιλόχεια
ΑΔΕΣΠΟΤΑ / ΑΝΩΝΥΜΑ
Τρίμετρα και τετράμετρα
ΣΧΟΛΙΑ
Αρχίλοχος
Σημωνίδης
Ιππώναξ
Ελάσσονες
Αλεξανδρινοί και μεταγενέστεροι
Αδέσποτα
ΒΑΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
|
