Από τον πρόλογο του φωτογράφου:
«Αντικρίζοντας γιά πρώτη φορά τα υπό λειτουργία ρωμαίικα σχολεία της Πόλης τον Ιούλιο του 2006, ένιωσα δέος. Κτισμένα στο τελευταίο τέταρτο του δεκάτου ενάτου αιώνα από την τότε ακμάζουσα ελληνορθόδοξη διασπορά υπερασπίζονται, με συγκινητική αξιοπρέπεια, τον αστικό-κοσμοπολίτικο χαρακτήρα τους απέναντι σε μιά αδήριτη πραγματικότητα. Επέστρεφα τακτικά σ’ αυτούς τους τόπους λιτής μεγαλοπρέπειας μέχρι τον Ιούλιο του 2007, για να βρεθώ κάθε φορά στη δίνη της ίδιας πάντα αμφιθυμίας: η αποξένωση των άδειων χώρων, η γενναιοδωρία της αρχιτεκτονικής, η αρχοντιά που περισσεύει σε συνθήκες έλλειψης, η φθορά των αντικειμένων και η επιμονή τους να υπάρξουν ως αξίες χρήσης, η εκπαίδευση που εξακολουθεί να κοινωνείται με όλες τις αισθήσεις,  η απώλεια και η καθησυχαστική βεβαιότητα πως σπίτι μας είναι εκεί όπου το νόημα δεν έχει διαρραγεί. Τεκμήρια εθνικής ιστορίας ή στοιχεία από την εποχή του πραγματικού, χαμένες πατρίδες ή χαμένη παιδεία, σε κάθε περίπτωση, η βουβή καταγραφή που ακολουθεί είναι μια ακρόαση της μνήμης μας, μια ματιά στις γραμμές του χεριού μας.»

Βιογραφικά Στοιχεία
O Πάρις Πετρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1960. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και πολιτική οικονομία στη Θεσσαλονίκη και στη Νέα Υόρκη. Ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία από το 1992. Φωτογραφίες του έχουν εκτεθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του Καθ’οδόν, Ιστός 1998, Γαμήλιο άλμπουμ, Ιστός, 2002, και Σημειώσεις στην άκρη του δρόμου, Άγρα 2006.