Με αναλύσεις πρωτότυπες και ταυτόχρονα διεισδυτικές, αναλύσεις που θα αντέξουν πέραν του τρέχοντος ιστορικού χρόνου, η Ντέηβις αποκαλύπτει τους δεσμούς μεταξύ της αυτοκρατορίας, των φυλακών και των βασανιστηρίων. Οι συνεντεύξεις αποτελούν άμεση αντίδραση –από μια πρώην εχθρό του κράτους που έγινε μια από τις σημαντικότερες μορφές της δημόσιας διανόησης (public intellectual)– προς την οξύτερη, ίσως κρίση της αμερικανικής πολιτικής και ηθικής ταυτότητας των καιρών μας.

Απόσπασμα
«Το κίνημα της κατάργησης των φυλακών (prisonabolitionism) έχει μακρά ιστορία και σε διάφορες εποχές οι ακτιβιστές του υποστήριξαν πως οι συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές και τα κρατητήρια, παράλληλα με την αποτυχία των σωφρονιστικών ιδρυμάτων να επιτελέσουν τον διακηρυγμένο τους σκοπό, συγκροτούν το ισχυρότερο επιχείρημα για την κατάργησή τους. Βέβαια, οι συνθήκες έχουν γίνει ακόμα χειρότερες με τα χρόνια και ένας ασύλληπτος αριθμός ανθρώπων –πάνω από δυο εκατομμύρια– κρατούνται σήμερα στο σωφρονιστικό δίκτυο των ΗΠΑ. Επιπλέον, γίναμε μάρτυρες του πως οι θεσμοί αυτοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο των ΗΠΑ για την επίτευξη παγκόσμιας κυριαρχίας – και αυτό αποτελεί ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ της κατάργησής τους.

»Όταν κάνουμε λόγο για την κατάργηση, δεν φανταζόμαστε τη μεμονωμένη κατάλυση των εγκαταστάσεων που ονομάζουμε φυλακές και κρατητήρια. Δεν είναι αυτό το πρόταγμα της κατάργησης. Εισηγηθήκαμε την έννοια του σωφρονιστικοβιομηχανικού συμπλέγματος ως αντανάκλαση του βαθμού στον οποίο η φυλακή δομείται βαθύτατα από οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, που πρέπει και οι ίδιες να καταλυθούν. Θα μπορούσες λοιπόν να πεις ότι η κατάργηση των φυλακών είναι ένας τρόπος να μιλάμε για τις παγίδες τις οποίες κρύβει η ιδιαίτερη εκδοχή δημοκρατίας που αντιπροσωπεύεται  από τον αμερικανικό καπιταλισμό.»

– ΑΝΤΖΕΛΑ ΝΤΕΗΒΙΣ

Βιογραφικά στοιχεία
Η Angela Y. Davis είναι γνωστή σε πολλούς ως το εμβληματικό πρόσωπο του κινήματος της Μαύρης Υπερηφάνειας (Black Pride) της δεκαετίας του 1970. Άλλοι την ξέρουν ως πρώην υποψήφια αντιπρόεδρο των ΗΠΑ για λογαριασμό του Κομμουνιστικού Κόμματος, ενώ άλλοι πάλι την ξέρουν ως σημαντική φεμινίστρια ακαδημαϊκό, που έχει γράψει μερικά από τα πιο ρηξικέλευθα και ανθεκτικά στο χρόνο κείμενα φεμινιστικής σκέψης την τελευταία εικοσιπενταετία. Επιπλέον, μια νέα γενιά φοιτητών, ακτιβιστών και εργαζομένων στον τομέα του πολιτισμού είχαν την ευκαιρία να τη γνωρίσουν το 1997, όταν η καθηγήτρια Ντέιβις συμμετείχε στην ίδρυση της Κριτικής Αντίστασης (Critical Resistance), μιας πανεθνικής οργάνωσης αφιερωμένης στην κατάλυση του σωφρονιστικοβιομηχανικού συμπλέγματος (prison-industrial complex), θέμα κεντρικό στην τωρινή της ακαδημαϊκή παραγωγή και πολιτική δράση. Στην πραγματικότητα, σε όλα τα προτάγματα της ζωής της η Ντέηβις υπήρξε αταλάντευτη αγωνίστρια, που το κέντρο του ενδιαφέροντός της επανερχόταν διαρκώς στην εναντίωση προς τις φυλακές, τη φυλάκιση και τη φυλετοποιημένη (racialized) τιμωρία.

Η Άντζελα Ντέηβις διδάσκει Ιστορία της Συνείδησης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ. Έγραψε μεταξύ άλλων τα βιβλία Are Prisons Obsolete?, Blues Legacies and Black Feminism: Gertrude “Ma” Rainey, Bessie Smith and Billie Holiday. Το επόμενο βιβλίο της, που πρόκειται να εκδοθεί από το Columbia University Press, θα είναι το PrisonsandHistory[Φυλακές και Ιστορία].