ALAIN BADIOU

ΜΙΚΡΟ ΦΟΡΗΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ

Παρουσίαση
Κάπου γύρω στα 1965 όσοι ήσαν μεταξύ είκοσι και τριάντα χρόνων γνώρισαν έναν εξαίρετο αριθμό δασκάλων στο πεδίο της φιλοσοφίας. Οι παλαιοί, όπως ο ΣΑΡΤΡ, ο ΛΑΚΑΝ ή ο ΚΑΝΓΚΙΛΕΜ, ήσαν ακόμη σε πλήρη δραστηριότητα – κάποιοι άλλοι που ήσαν λίγο νεότεροι, όπως ο ΑΛΤΟΥΣΣΕΡ, ανέπτυσσαν το έργο τους, ενω μια ολόκληρη γενιά– οι ΝΤΕΛΕΖ, ΦΟΥΚΩ, ΝΤΕΡΡΙΝΤΑ– εισερχόταν στην αρένα.

Όλοι αυτοί οι δάσκαλοι, σήμερα, είναι νεκροί. Η φιλοσοφική σκηνή, κατειλημμένη ευρέως από απατεώνες, συγκροτείται διαφορετικά αντλώντας τη συνεκτικοτητά της μόνον από εκείνους, νέους και λιγότερο νέους, οι οποίοι μπορούν να μείνουν πιστοί στα ερωτήματα που μας ενέπνεαν πριν από σαράντα χρόνια, μέσω της αναδιατύπωσης στην προσίδια γλώσσα τους αυτών των ερωτημάτων. Πιστεύω ότι είναι σωστό vu συγκεντρώσω εδω τις αναλύσεις και τις αποτίσεις φόρου τιμής που αφιέρωσα –για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθε φορά που εξέλιπαν– σε εκείνους που τους οφείλω τη σημασία, πάντοτε ανθρώπινη αλλά εξίσου αρχοντική και μαχητική, της λέξης «φιλοσοφία». Οι σχέσεις που είχα με αυτούς τους κεφαλαιώδεις συγκαιρινούς μας δεν ήσαν πάντοτε απλές και γαλήνιες: η φιλοσοφία, όπως λέει ο Κάντ, είναι πεδίο μάχης. Ωστόσο, κοιτάζοντας σήμερα τους αναρίθμητους μηντιακούς «φιλοσόφους», μπορώ να πω οτι αγαπώ όλους εκείνους για τους οποίους μιλώ σε τούτο το βιβλίο.                     

- Α. ΜΠ.

Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί και το βιβλίο του Περιστάσεις 1,2, ενώ ετοιμάζεται ο τόμος Απόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της οικουμενικότητας.

Βιογραφικά στοιχεία
Ο ΑΛΑΙΝ ΜΠΑΝΤΙΟΥ γεννήθηκε τό 1937 στο Μαρόκο.
Ως φιλόσοφος ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική.
Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του I960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα,τα οποία ακριβέστερα θα περιγράφονταν ως « εκτεταμένα ποιητικά πεζά ». Στη συνέχεια εγκαταλείπει τή λογοτεχνία της « μυθοπλασίας » για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία.
Την ιδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωης του και της κριτικής σκέψης του. Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του '68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος.
Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την Écharpe rouge. Εχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο, τα οποία δημοσίευσε στο Rhapsodie pour le théâtre και στο Beckett, l’ increvable désir.
Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie. To πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του L’ Être et l’ événement, που κυκλοφόρησε το 1988.
Τα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Από το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το έργο του Ahmed le subtil ou Scapin 84, συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comédie de Reims.
Ακολούθησαν οι παραστάσεις Ahmed philosophe, Ahmed se fâche και τέλος, Les Citrouilles, που βασίζεται στους Βατράχους του Αριστοφάνη.
Επιστρέφει το 1997 στο χωρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο Calme bloc ici-bas, το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους Αθλιους του Ουγκώ.
Δίδαξε επι τριαντα χρόνια, ως λέκτορας και στη συνέχεια ως καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Paris-VIII (πειραματικό πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αμέσως μετα τον Μάη του '68). Σήμερα είναι διευθυντής του Τμήματος Φιλοσοφίας της École Normale Supérieure.
Βιβλία φιλοσοφίας: Le Concept de modèle, 1969/ Théorie du sujet, 1982/ Peut-on penser la politique?/ 1985 L’ Être et l' événement, 1988/ Manifeste pour la philosophie, 1989/ Le Nombre des nombres, 1990/ Conditions, 1992/ L’ Éthique. Essai sur la conscience du Mal, 1993/ Deleuze, la clameur de l’ être, 1997/ Saint-Paul. La fondation de l' universalisme, 1997/ (ΑπόστολοςΠαύλοςήΗίδρυσητηςοικουμενικότητας - ετοιμάζεται στις εκδόσεις Άγρα) Abrégé de métapolitique, 1998/ Court traité d' ontologie transitoire, 1998/ Petit manuel d' inesthétique, 1998/ Le Siècle, 2005/ Logiques des mondes, 2006/ Petit panthéon portatif, 2008/ Second manifeste pour la philosophie, 2009/ L' Antiphilosophie de Wittgenstein, 2009/ L' Hypothèse communiste (Circonstances, 5 ), 2009.