Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Άγρα και είναι διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία, το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ: Επικίνδυνος Οίκτος.

Το μοναδικό μυθιστόρημα του Στέφαν Τσβάιχ περιγράφει σπαρακτικά τη βασανιστική προδοσία της τιμής και του έρωτα, με φόντο τη διάλυση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Το μυθιστόρημα, γραμμένο τις παραμονές και υπό τη σκιά του επερχόμενου Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, τοποθετείται στις παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου και τελειώνει με τη σφαίρα που σκότωσε τον αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας στο Σαράγεβο. 
Οι ήρωες είναι οι αποσβολωμένοι θεατές της τραγωδίας τους, σύμβολα ενός παρακμιακού πολιτισμού που δεν μπορεί όμως να αντισταθεί στη διεγερτική χαρά ενός τελευταίου βαλς. Η πρόζα του Τσβάιχ, υπέροχη και εκλεπτυσμένη, μοιάζει με τα λείψανα αυτού του πολιτισμού που τον κατάπιε η τρέλα του 20ού αιώνα. Ο οίκτος παρουσιάζεται ως ένα επικίνδυνο συναίσθημα. Μια ημιπαράλυτη γυναίκα καταστρέφεται από τον πολύ οίκτο του περιβάλλοντός της ‒ του πατέρα, του γιατρού της και του αρραβωνιαστικού της.

 Το πιο συναρπαστικό βιβλίο που έχω διαβάσει... ένα πυρετικό, γοητευτικό μυθιστόρημα.

‒ ANTHONY BEEVOR, NEW YORK REVIEW OF BOOKS, 2007

O Τσβάιχ ήταν ένα σκοτεινός και ανορθόδοξος καλλιτέχνης. Με τον Επικίνδυνο οίκτο τον καλωσορίζουμε ξανά με μεγάλη χαρά.

‒ SALMAN RUSHDIE, 2011

Ένα μαγευτικό ανάγνωσμα, που θα κλονίσει τις ηθικές παραδοχές σας για το τι συνιστά ευθύνη του ατόμου, και μια ουσιαστική υπενθύμιση για τις δυνατότητες της καλής λογοτεχνίας.

‒ ALI SMITH, BEST BOOKS OF THE YEAR, THE GUARDIAN, 2011

Το μυθιστόρημα του Τσβάιχ μας μεταφέρει στην εποχή που η Ευρώπη έπεφτε στη δίνη του χάους, ξεκινώντας από την έλλειψη λεπτότητας ενός αξιωματικού του ιππικού σε ένα παλιομοδίτικο σαλόνι και κλείνοντας με τη σφαίρα που σκότωσε τον αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο... Ο Τσβάιχ υφαίνει μια συνταρακτική αφήγηση για το τι γίνεται όταν ο οίκτος εσφαλμένα θεωρείται πως είναι έρωτας και παρουσιάζει με ευφυή τρόπο τις καταστροφικές συνέπειες που αντιμετωπίζει όποιος ξυπνά το πάθος σε πρόσωπο ανεπιθύμητο.

‒ ALFRED HICKLING, THE GUARDIAN, 2011

Μια σύνθετη, καθηλωτική, τρομακτικά αληθινή αλλά καθόλου ηθικολογική σπουδή στον συναισθηματικό εκβιασμό, στις διαβρωτικές, ακόμη και ψυχοφθόρες συνέπειες του οίκτου και στη διαπίστωση ότι «κανένα έγκλημα δεν ξεχνιέται, όσο βρίσκεται ακόμα στη συνείδησή μας».

‒ THE FINANCIAL TIMES, 2011

Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα... Αυτό που εντυπωσιάζει κυρίως είναι η ικανότητα του Τσβάιχ να μας κάνει να νιώσουμε τις βίαιες συναισθηματικές μεταστροφές όλων των προσώπων του έργου σαν να ήταν δικές μας. Μόνο ένας συγγραφέας με μεγάλη ευαισθησία θα μπορούσε να το πετύχει αυτό.

 ‒ ANTHONY  DANIELS, THE SUNDAY TELEGRAPH

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1881 και αυτοκτόνησε στη Βραζιλία στις 23 Φεβρουαρίου 1942. Στη ζωή του ασχολήθηκε με πολύ διαφορετικά λογοτεχνικά είδη: ποίηση, θέατρο, μεταφράσεις, μυθιστορηματικές βιογραφίες, λογοτεχνικές κριτικές. Όμως οι νουβέλες τον κατέστησαν παγκοσμίως γνωστό: Η σύγχυση των συναισθημάτων, Αμόκ, Εικοσιτέσσερις ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας, Η σκακιστική νουβέλα, Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ, Η αόρατη συλλογή, κ.ά. Οι νουβέλες του Τσβάιχ παρουσιάζονται ως μια σειρά πίνακες που αναπαριστούν την εκλέπτυνση και την ευαισθησία του κλειστού κόσμου που ήταν η βιεννέζικη κοινωνία των αρχών του 20ού αιώνα. Αν και οι γνωστότερες νουβέλες του γράφτηκαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, στη δεκαετία του '20, σημαδεύουν το δέσιμο του συγγραφέα με τον κόσμο του χθες, μια ευαισθησία τέλους αιώνα, ένα αισθητικό κλίμα βιεννέζικου ιμπρεσιονισμού, και δείχνουν το ενδιαφέρον του για μια ψυχολογία του βάθους. Εκτός από την κοινωνιολογική τους μαρτυρία, γοητεύουν με την ένταση που περιέχουν και που υποφώσκει κάτω από τη φαινομενικά επίπεδη αφήγηση. Τα αφηγήματα αυτά συνδυάζουν τον μοντερνισμό των ψυχολογικών ανακαλύψεων του Φρόυντ με τη ζωντάνια του μυθιστορήματος δράσης.
To 1938, τις παραμονές και υπό του κλίμα του επερχόμενου Β' Παγκοσμίου πολέμου, κυκλοφόρησε το μοναδικό του μυθιστόρημα, ο Επικίνδυνος οίκτος.
Η φήμη του Τσβάιχ οφειλόταν όχι μόνο στο λογοτεχνικό του έργο αλλά και στις ιστορικές μικρογραφίες και στα βιογραφικά του κείμενα. Μετά το θάνατό του κυκλοφόρησαν τα απομνημονεύματά του, Ο κόσμος του χτες, έργο που μιλάει για μια αμετάκλητα παρελθούσα εποχή.