Ο γνωστός συγγραφέας και μεταφραστής κλασικών γαλλικών ερωτογραφημάτων (Επικίνδυνες σχέσεις, Γκαμιανί, Χωρίς επαύριον κλπ.) Ανδρέας Στάικος υπογράφει, μετά τις Επικίνδυνες μαγειρικές, το νέο του ερωτογράφημα ‒ όλο χιούμορ, ανατροπές, ακρότητες και ερωτισμό.

«Όσο για την ψυχική μου διάθεση, τί να πω και τί να ομολογήσω. Η ψυχική μου διάθεση είχε τεθεί στη διάθεση των δύο μαγισσών. Με χαρά, με ανυπόκριτη χαρά είχα αποδεχθεί ότι η διάθεσή μου ήταν αυστηρώς εξαρτημένη από τις διαθέσεις και τις ορέξεις τους. Η ανύπαρκτη, επιτέλους, θέλησή μου είχε υποταχθεί ολοσχερώς στη θέλησή τους. Είχα οδηγηθεί, αμετακλήτως, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς αμφιταλαντεύσεις στην πιο βαθιά κατάπτωση. Και η κατάπτωσή μου ήταν ο αντικατοπτρισμός της δικής τους μεγαλειώδους κατάπτωσης. Ο κύβος είχε ριφθεί. Οι απολαύσεις τους ήταν οι απολαύσεις μου, η ηδονή τους ηδονή μου. Ένιωσα, για πρώτη φορά, πως κάτι βαθύ, κάτι μεγάλο είχε συντελεσθεί στα βάθη της ψυχής και της διάνοιάς μου. Η Λέιλα και η Βηθσαβέ ήταν οι δικές μου, οι γυναίκες μου, οι θεές μου, το σύμπαν μου, το μοναδικό σύμπαν στο οποίο ποθούσα να αναπνέω. Κι εγώ ήμουν δικός τους, ολότελα δικός τους, ο κύριος και ο σκλάβος τους, πρωτίστως ο σκλάβος τους, μόνον ο σκλάβος τους, σκλάβος τους, τίποτ’ άλλο εκτός από σκλάβος τους, τελεία και παύλα.»

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Ανδρέας Στάικος γεννήθηκε στην Αθήνα.
Το πρώτο του πεζογράφημα, Η αισχροτάτη Εριέττα, κυκλοφόρησε το 1979 (Άγρα, 2002).
Το μυθιστόρημα Επικίνδυνες μαγειρικές κυκλοφόρησε το 1998 και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες (γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, ιαπωνικά, ρωσικά κλπ.)   

Έχει γράψει και σκηνοθετήσει πολλά θεατρικά κείμενα: Δαίδαλος (1971), Κλυταιμνήστρα; (1974), Καρακορούμ (1989), 1843 (1990), Το μικρό δακτυλάκι της Ολυμπιάδος (1992), Φτερά στρουθοκαμήλου (1994), Το μήλον της Μήλου (1996), Η αυλαία πέφτει (1999), Ακόλαστες εσπερίδες (2003), Καπνοκράτωρ (2005), Ναπολεοντία (2007), Άλκηστις και όνειρα γλυκά (2012). Έργα του έχουν ανέβει στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Παρίσι, στο Ρίο ντε Ζανέιρο.
Έχει ασχοληθεί συστηματικά με τη μετάφραση έργων συγγραφέων του γαλλικού 18ου και 19ου αι., όπως ο Λακλό, ο Μαριβώ, ο Μυσσέ, ο Μολιέρος, ο Λαμπίς.